Esas No: 2020/15980
Karar No: 2022/15189
Karar Tarihi: 15.06.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/15980 Esas 2022/15189 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme kararında, bir sanığın görevi yaptırmamak için direnme, hakaret ve zor kullanma yetkisine ilişkin sınırı aşma suçlarından mahkumiyetine karar verildiği ve başka bir sanık için temyiz talebinde bulunulduğu belirtilmiştir. Tebligat Kanunu'nun 10 ve 21 maddelerine göre tebligatın nasıl yapılması gerektiği ve bir tebligatın MERNİS adresine doğrudan yapılamayacağı açıklanmıştır. Ayrıca, temyiz talepleri konusunda karar verilebilmesi için evrakların tamamlanması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddelerinin detayları, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10, 21/1-2, 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2 maddeleridir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret, zor kullanma yetkisine ilişkin sınırın aşılması
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesine göre tebligatın, öncelikle muhatabın beyan ettiği, en son adrese yapılması, bu adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilip, bu adrese tebligatın yapılması, bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres esas alınarak, Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın iade edilmesi halinde, aynı Kanunun 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanununun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, "tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması" gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerekmektedir.
Bu açıklamalar ışığında; yokluğunda verilen kararın katılan sanık ...’in bildirdiği adresinden farklı olan MERNİS adresine doğrudan Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligatın usulsüz olduğu,
2- Katılan ...’nun temyiz talebinde, sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... hakkında zor kullanma yetkisine ilişkin sınırın aşılması suçundan kurulan beraat hükümlerini de temyiz ettiği, ancak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın tebliğnamesinde bu hususta görüş bildirilmediği,
Anlaşıldığından, katılan sanık ...’nun temyiz davası istemi hakkında KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA ve dosyanın tebliğ işlemi gerçekleştirildikten sonra tebliğ edildiğine dair evrak, verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklenmek ve EK TEBLİĞNAME DÜZENLENDİKTEN sonra Dairemize yollanılmak üzere, incelenmeksizin karar mahkemesine geri GÖNDERİLMESİNE, 15/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
