Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/7448 Esas 2022/15281 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit, kasten yaralama, ibadethanelere ve mezarlıklara zarar verme
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı ve akıl hastalarına ilişkin güvenlik tedbiri, beraat, mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : O Yer Cumhuriyet Savcısı, sanık ..., sanık ... müdafisi

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A)Sanık ... hakkında hakaret ve tehdit suçlarından verilen beraat kararlarının temyizinde, sanığın hukuki yararının bulunmadığı anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye uygun olarak sanık ... müdafisinin TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
B)Sanık ... hakkında kasten yaralama, hakaret, tehdit ile ibadetlere ve mezarlıklara zarar verme, sanık ... hakkında ibadetlere ve mezarlıklara zarar verme, sanık ... hakkında hakaret ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerin temyizinde:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1-Sanık ... hakkında hakaret ve tehdit, sanık ... hakkında ibadethanelere ve mezarlıklara zarar verme eylemlerine ve yükletilen suçlara yönelik O Yer Cumhuriyet Savcısı ile sanık ... müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükümlerinin temyizine gelince:
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak:
Sanığa yükletilen kasten yaralama, hakaret, tehdit ile ibadethanelere ve mezarlıklara zarar verme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Hakaret suçunun birden fazla mağdura yönelik işlenmiş olmasına karşın, sanık hakkında TCK’nın 43/2. maddesi uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Tehdit suçundan hüküm kurulurken, suçun birden fazla kişiye yönelik gerçekleştirilmiş olması nedeniyle TCK’nın 43/2. maddesi yollamasıyla anılan kanun maddesinin 1. fıkrası uyarınca cezada artırım yapılması gerekirken, artırım doğrudan TCK’nın 43/2. maddesi uyarınca yapılmış ise de, maddi hatadan ibaret bu hususun mahallinde resen düzeltilebileceği,
Ancak;
a)Kasten yaralama suçundan kurulan hükümde, TCK’nın 62. maddesi uyarınca sanığın cezasında 1/6 oranında indirim yapılırken (kararın gerekçesinde takdiri indirim uyarınca cezasında 1/6 oranında indirim yapılarak sanığın neticeten 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırıldığının belirtilmiş olması hususu da dikkate alındığında) hesaplama hatası nedeniyle netice cezanın 7 ay 15 gün yerine 2 ay 15 gün biçiminde eksik belirlenmesi,
b)TCK'nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkması,
c)TCK'nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarından, kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine, kendi alt soyu dışındakiler bakımından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi yerine, (c) bendindeki tüm haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksunluğuna karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısı ile sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılıklar yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen karardan tebliğnameye kısmen uygun olarak “TCK’nın 53/1-b ve c maddelerinin uygulanmasına ilişkin” kısım ile “kasten yaralama suçundan kurulan hükümdeki, TCK’nın 62. maddesinin uygulanmasına ilişkin” kısımlar çıkarılıp, yerlerine “TCK'nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarından, kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine, kendi alt soyu dışındakiler bakımından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ve kasten yaralama suçundan verilen 9 ay hapis cezası üzerinden TCK’nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak sanığın 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına” ibareleri yazılmak suretiyle HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.