Yargıtay - Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12019 Esas 2019/7715 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/12019
Karar No: 2019/7715
Karar Tarihi: 07.11.2019

Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12019 Esas 2019/7715 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, şüpheli bir aracın durdurulması sonrasında aracı kullanan sanığın gerçek sürücü belgesi yerine başka bir belge ibraz etmesi sonucu resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyanda bulunduğu gerekçesiyle mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, sanığın gerçek kimlik bilgileri kullanılarak yapılan adli işlemler nedeniyle bu suçun oluşmadığına ve sanığın yalnızca kimliği hakkında gerçeğe aykırı beyanda bulunduğuna karar verilmiştir. Bu nedenle mahkumiyet kararı bozulmuştur. Sanık hakkında ise idari para cezası verilmemesine karar verilmiştir. Kararda, 206/1. maddesiyle tanımlanan resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan suçunun yerine 5326 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 40/1. maddesi uyarınca kimliği hakkında gerçeğe aykırı beyanda bulunma kabahatinin oluştuğu belirtilmiştir. Kabahatler Kanunu'nun 20/2-c maddesine göre zamanaşımı süresinin sanığın lehine olduğu açıklanmıştır.

11. Ceza Dairesi 2017/12019 E. , 2019/7715 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan
HÜKÜM : Mahkumiyet

... plakalı aracın durumundan şüphelenilerek kolluk kuvvetlerince durdurulması sonucu, araçta bulunan sanığın görevli polis memurlarına ....‘ya ait gerçek sürücü belgesini ibraz ettiği, sürücü belgesinin sanığa ait olmadığının anlaşılması ve sanığın da kabulü sonrasında bütün adli işlemlerin gerçek kimlik bilgileriyle yapılması nedeniyle TCK"nin 206/1. maddesinde tanımlanan "resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan suçunun" oluşmadığı, sanığın eyleminin 5326 sayılı Kabahatler Kanunu"nun 40/1. maddesinde düzenlenen "kimliği hakkında gerçeğe aykırı beyanda bulunmak" kabahatini oluşturduğu gözetilmeden mahkûmiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun‘un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak sanığın lehine bulunan ve eylemine uyan 5326 sayılı Kanun‘un 40/1. maddesinde öngörülen idari para cezasının miktarına göre 5326 sayılı Kabahatler Kanunu"nun 20/2-c maddesinde yazılı zamanaşımının, 24.05.2010 tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği anlaşıldığından, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK"nin 322 ve Kabahatler Kanunu"nun 24. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün bulunduğundan, Kabahatler Kanunu"nun 20/1. maddesi uyarınca sanık hakkında İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 07.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.