Yargıtay - Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12177 Esas 2019/7711 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/12177
Karar No: 2019/7711
Karar Tarihi: 07.11.2019

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12177 Esas 2019/7711 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, adli aramada bazı kamu kurum ve kuruluşlara ait sahte mühürler ve çok sayıda değişik vasıfta belge ele geçirilmesi sonucu mühürde sahtecilik ve resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği iddiasıyla mahkum edilmiştir. Ancak mahkeme, mühürde sahtecilik ve resmi belgede sahtecilik suçlarının ayrı suçlar olduğu ve resmi belgede sahtecilik suçunun unsurlarının oluşmadığı gerekçesiyle sanığın bu suçtan beraat etmesine karar vermemiş, sadece mühürde sahtecilik suçundan mahkumiyet hükmü vermiştir. Kararın kabul edilebilirliği de tartışmalıdır.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 318. ve 321. maddeleri
- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı.

11. Ceza Dairesi 2017/12177 E. , 2019/7711 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmolunan cezanın türü ve süresine göre koşulları bulunmadığından, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 318. maddesi uyarınca reddine oy birliğiyle karar verildikten sonra gereği görüşüldü;
1-Sanığın adresinde yapılan adli aramada bazı kamu kurum ve kuruluşlara ait sahte mühürler ile fiziki olarak boş vaziyette kesimi yapılmamış, düzenlenmemiş, ayrıca dijital olarak da çok sayıda değişik vasıfta belgenin ele geçirilmesi nedeniyle mühürde sahtecilik ve resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği iddia edilen olayda, mühürde sahtecilik ve resmi belgede sahtecilik suçlarının birbirinden bağımsız ayrı suçları oluşturduğu cihetle, kriminal raporuna göre mühürlerin sahte oldukları ve aldatma kabiliyetine haiz oldukları, diğer fiziki belgelerin ise düzenlenmemiş boş vaziyette olduğunun bir kısım belgelerin de onaysız fotokopi niteliğinde olduğunun tespit edildiği, dosya içerisinde dijital olarak tespit edilen belgelerin ise imzasız oldukları gibi, yalnızca sanığa ait hardisk, flash bellek, CD ortamında yer aldıkları, belge haline getirilmediğinin anlaşılması karşısında, resmi belgede sahtecilik suçunun unsurları itibariyle oluşmayacağından sanığın bu suçtan beraatine, mühürde sahtecilik suçundan ise eylem subut bulduğundan, mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken, eylemin kül halinde resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturduğundan bahisle, resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
2-Kabule göre de ;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 07.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.