Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8191 Esas 2019/16001 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8191
Karar No: 2019/16001
Karar Tarihi: 16.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8191 Esas 2019/16001 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hakaret, tehdit ve yaralama suçlarından mahkumiyetine dair Eskişehir 3. Asliye Ceza Mahkemesi ve Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi tarafından verilen kararları inceledi. İlgili kanun maddeleri gereği, hükümlü sanığa kararın bir suretinin tebellüğ edilmesi gerektiği ancak uygun şekilde yapılmadığı için sanığın temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edildi. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi tarafından yapılan temyiz istemine yönelik reddi ise hukuka uygun bulundu. Dosya, 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 304/1. maddesi gereğince Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edildi. İlgili kanun maddeleri: CMK'nin 35/3, 291, 302/1, ve 304/1.

3. Ceza Dairesi 2019/8191 E. , 2019/16001 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
HÜKÜM : a) Sanığın hakaret, tehdit ve yaralama suçlarından mahkumiyetine dair; Eskişehir 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/12/2016 gün ve 2016/373 Esas, 2016/623 Karar sayılı kararları
b) Hakaret ve tehdit suçları yönünden istinaf başvurularının esastan reddine, yaralama suçu yönünden yeniden hüküm kurulması suretiyle mahkumiyete dair; Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 03/11/2017 gün ve 2017/435 Esas, 2017/1815 Karar sayılı kararları c) Temyiz isteminin reddine dair; Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 12/04/2018 günlü ek kararı Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 12.04.2018 gün ve 2017/435 Esas, 2017/1815 Karar sayılı ek kararının sanık tarafından temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Ayrıntıları CGK"nin 17.01.2017 tarih ve 2015/15-536 Esas 2017/14 sayılı kararında açıklandığı üzere; ceza infaz kurumunda hükümlü olarak bulunan sanığın yokluğunda verilen kararın CMK"nin 35/3. maddesindeki “İlgili taraf serbest olmayan bir kişi veya tutuklu ise tebliğ edilen karar, kendisine okunup anlatılır.” hükmüne uygun şekilde tebliğinin yapılması gerektiği halde; hükümlü sanığa kararın bir suretinin “ek kararı okumak/almak suretiyle tebellüğ ettim” demek suretiyle yapılan tebligat usulüne uygun olmadığından; sanığın temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek tebliğnamenin redde yönelik görüşüne iştirak edilmemiştir.
Sanığın 03.11.2017 tarihinde yüzüne karşı verilen hükümleri, 5271 sayılı CMK’nin 291. maddesi gereğince onbeş günlük yasal temyiz süresinden sonra 12.01.2018 havale tarihli dilekçe ile temyiz ettiği anlaşılmakla, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin süresinden sonra yapılan temyiz isteminin reddine dair 12.04.2018 tarihli ek kararının hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince, ek karara yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun"un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 304/1. maddesi gereğince “dosyanın Eskişehir 3. Asliye Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.