MAHKEMESİ : Konya 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 19/03/2013
NUMARASI : 2011/147-2013/70

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı T.. M.. vekili, davalının Konya il sınırları içerisinde bulunan şubelerinde çalışan işçi sayısı dikkate alınarak 4857 sayılı İş Kanunu"nun 30. maddesine göre özürlü ve eski hükümlü çalıştırılması gerektiği halde kanunda belirtilen sayıda bu niteliklere sahip kişileri çalıştırmadığı tespit edildiğinden 4857 sayılı Kanun"un 101. maddesine göre davalıya idari para cezası tahakkuk ettirilip kendisine tebliğ edildiği halde ödemediğinden hakkında icra takibi başlatıldığını ancak davalının yapmış olduğu itiraz üzerine takibin durduğunu beyan ederek, itirazın iptali ile takibin aynen devamına ve %40 icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı Türkiye İş Bankası A.Ş. Genel Müdürlüğü ise, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık, taraflar arasındaki ilişkinin 4857 sayılı İş Kanunu kapsamında değerlendirilip değerlendirilemeyeceği ve bu bağlamda iş mahkemesinin görevi noktasında toplanmaktadır.
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 1. maddesine göre iş mahkemelerinin görevi, 4857 sayılı Kanun"a göre işçi sayılan kimselerle işveren veya işveren vekilleri arasında iş sözleşmesinden veya 4857 sayılı Kanun"a dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıklarının çözülmesidir. İşçi sıfatını taşımayan kişinin talepleriyle ilgili davanın, iş mahkemesi yerine genel görevli mahkemelerde görülmesi gerekir.
Somut olayda taraflar arasında işçi ve işveren ilişkisi bulunmamaktadır. Davaya konu istek; idare tarafından davalıya verilen idari para cezasının tahsiline ilişkindir. 4904 sayılı Türkiye İş Kurumu Kanunu"nun 20/son maddesi idari para cezalarının genel esaslara göre tahsil edileceğini düzenlemiştir.Buna göre uyuşmazlığın çözümünde genel hukuk mahkemeleri görevlidir. Mahkemece dava şartı yokluğu nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmesi gerekirken, işin esasına girilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, 27.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.