Danıştay 3. Daire 2018/2752 Esas 2022/490 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/2752
Karar No : 2022/490



TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı/…
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Tarım Ürünleri Pazarlama Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : …Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, ödemelerinin bir kısmını banka ve benzeri finans kuruluşlarınca düzenlenen belgelerle tevsik etmediği yolunda saptamalar içeren vergi inceleme raporuna dayanılarak 2015 yılı için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 355. maddesinin 4. fıkrası gereğince kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Gerçek usulde vergilendirilmeyen çiftçilerden müstahsil makbuzu düzenlenerek alınan ürünlere ilişkin ödemelerin tutarı ne olursa olsun banka ve benzeri finans kuruluşlarınca düzenlenen belgelerle tevsik etme ödenmesi zorunluluğu bulunmadığından kesilen cezada hukuka uygunluk görülmediği gerekçesiyle dava konusu ceza kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının, aleyhe olan hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacının alımları nedeniyle ödemelerini nakit olarak yaptığı, defter tutmak zorunda olmayan çiftçilerinden yapılan ve 8.000 TL'yi aşan ödemelerin de banka ve ve benzeri finans kurumları aracılığıyla tevsik edilmesi gerektiği ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ…'ÜN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Davacı adına düzenlenen, … tarih ve … sayılı vergi inceleme raporunda, ödemelerinin bir kısmının banka ve benzeri finans kuruluşlarınca düzenlenen belgelerle tevsik etmediği yönündeki saptamalara yer verilerek 2013 yılı için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 355. maddesinin 4. fıkrası gereğince özel usulsüzlük cezası kesilmesi belirtildiği halde dava konusu özel usulsüzlük cezasının sözü edilen inceleme raporuna atıfla 2015 yılı için kesildiği anlaşılmıştır.

İLGİLİ MEVZUAT:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun idari dava türleri ve idari yargı yetkisinin sınırı başlıklı 2. maddesinde idari dava türleri belirtilmiş ve 1. fıkrasının (a) bendinde iptal davası, idari işlemler hakkında yetki, şekil, sebep, konu ve maksat yönlerinden biri ile hukuka aykırı olduklarından dolayı iptalleri için menfaatleri ihlâl edilenler tarafından açılan dava olarak tanımlanmış, 2. fıkrasında ise, idari yargı yetkisinin idari eylem ve işlemlerin hukuka uygunluğunun ve denetimi ile sınırlı olduğu, İdari mahkemelerin yerindelik denetimi yapamayacakları hükme bağlanmıştır.
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun ''Ceza İhbarnamesi'' başlıklı 366. maddesinde kesilen vergi cezalarının ilgililere ceza ihbarnamesi ile tebliğ olunacağı, ceza ihbarnamelerinde ihbarnamenin sıra numarası, tanzim tarihi, ilgililerin soyadı, adı ve unvanı, varsa mükellef numarası (mükellef hesap numarası), ilgilinin açık adresi, kanunun madde ve fıkra numaraları gösterilmek ve mevcut deliller bildirmek suretiyle olayın izahı, olayın ilgili bulunduğu vergilendirme veya hesap dönemi, varsa cezanın ilgili bulunduğu vergiye ait ihbarnamenin tarih ve numarası, varsa tekerrür ve içtima durumu, vergi cezasının hesabı ve miktarı, vergi mahkemesinde dava açma süresine ilişkin bilgilerin yer alması kuralına yer verilmiştir.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Yukarıda hükmü yazılı 2577 sayılı Kanun'un 2. maddesinde yer alan tanıma göre açılan iptal davasında iptali istenilen işlemin; yetki, şekil, sebep, konu ve maksat unsurları açısından ayrı ayrı hukuka uygun olup olmadıklarının denetlenmesi, bu unsurlardan birinde hukuka aykırılık bulunursa işlemin iptal edilmesi gerekmektedir.
Dava konusu özel usulsüzlük cezasının kesilmesine dayanak alınan vergi inceleme raporunda, 2013 yılı için ceza kesilmesi belirtildiği halde ihbarnamenin 2015 yılı için düzenlendiği görülmüş olup bu haliyle ihbarnamede vergilendirme döneminin doğru olarak yazılmadığı dikkate alındığında, ihbarnamenin 213 sayılı Kanun'un 366. maddesine uygun tanzim edildiğinden söz edilemeyeceğinden dava konusu cezanın yazılı gerekçeyle kaldırılması yolundaki Vergi Mahkemesi kararına yöneltilen istinaf başvurusunun reddi yolundaki kararda sonucu itibariyle hukuka aykırılık görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Vergi Dava Dairesi kararına yöneltilen TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 08/02/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.