Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/3910 Esas 2021/659 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3910
Karar No: 2021/659
Karar Tarihi: 21.01.2021

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/3910 Esas 2021/659 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk mahkemesinde görülen bir davadan bahsedilmektedir. Suça sürüklenen çocuk, hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz isteminde mala zarar verme suçuna yönelik mahkumiyet hükmünün doğrudan adli para cezasına yönelik olduğu ve bu sebeple temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçuna yönelik mahkumiyet hükmünde yazım hatası yapılmış olup, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Hırsızlık suçuna yönelik mahkumiyet hükmünde ise mağdurun rızasını alındığının ve kısmi iade yapıldığının dikkate alınmadığı, bu sebeple cezanın TCK'nın 168/1-4. maddesi gereğince indirilmesi gerektiği belirtilerek hüküm bozulmuştur. 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde, adli para cezalarının doğrudan hüküm olacağını ve temyiz edilemeyeceğini öngörmektedir. İlgili hükümler TCK'nın 116/2 ve 116/4. maddeleridir.

2. Ceza Dairesi 2020/3910 E. , 2021/659 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuk hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuk hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulurken gerekçede ve hüküm fıkrasında, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun oluşa uygun şekilde gece vakti işlendiği kabul edildiği halde, hüküm fıkrasında uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nın 116/4 maddesi yerine, aynı Kanun’un 116/2 maddesi olarak hatalı yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
III-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Suça sürüklenen çocuk ...’ın yakalandıktan sonra kolluğa müştekinin iş yerinden çaldıkları yazarkasayı attıkları yeri göstererek iadeyi sağlaması ve mağdurun tüm zararının giderildiğini beyan ederek herhangi bir şikayetinin bulunmadığını beyan etmesi karşısında, soruşturma aşamasında gerçekleşen kısmi iadeye mağdurun rızasının bulunması nedeniyle, suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan hükmolunan cezadan TCK’nın 168/1-4. maddesi gereğince indirim yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdaafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 21/01/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.