Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17359 Esas 2020/680 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/17359
Karar No: 2020/680
Karar Tarihi: 14.01.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17359 Esas 2020/680 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kasten yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Ancak temyizde, haksız tahrik indirimi uygulanmadığı gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. Uzlaşma teklifinin yapılmış ve kabul edilmemiş olması nedeniyle yeniden teklif yapılmasına gerek bulunmadığı belirtilmiştir. Dosya içeriği incelendiğinde müştekiden kaynaklanacak herhangi bir haksız tahrik bulunmadığından indirim yapılması gerektiği vurgulanmıştır. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2. maddesi kapsamında kalan eylemin kanun değişikliği öncesinde de uzlaştırma kapsamında bulunduğu belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2. maddesi, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34 ve 35 inci maddeleri, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'un 253 ve 254 üncü maddeleri, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/17359 E. , 2020/680 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanık, o yer Cumhuriyet savcısı
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"u ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34 ve 35 inci maddeleriyle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"un 253 ve 254 üncü maddelerinde yapılan değişiklik çerçevesinde, 6763 sayılı Kanun ile yapılan düzenlemenin yürürlüğe girdiği tarihten önce usulüne uygun olarak yapılan uzlaşma tekliflerinin CGK"nin 25.10.2018 tarih 2018/394 Esas ve 2018/478 sayılı kararı gereğince geçerli olduğu ve bu nedenle uzlaşma teklifi yapılmış ve kabul edilmemiş olan dosyalarda yeniden uzlaşma teklifi yapılmasına gerek bulunmadığı cihetle, somut olayda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2. maddesi kapsamında kalan eylemin kanun değişikliği öncesinde de uzlaştırma kapsamında bulunduğu, müştekinin uzlaşmak istemediğini bildirmesi, yapılan uzlaşma teklifinin de usulüne uygun olması karşısında, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre, müştekiden kaynaklanan haksız tahrik oluşturabilecek herhangi bir söz ya da davranış bulunmaması nedeniyle koşulları oluşmadığı halde sanık hakkında TCK"nin 29. maddesi gereğince (1/4) oranında haksız tahrik indirimi uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.