Yargıtay - Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5817 Esas 2019/1102 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5817
Karar No: 2019/1102
Karar Tarihi: 14.02.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5817 Esas 2019/1102 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesinde görülen davada, sanık \"Silahlı terör örgütüne üye olma\" suçundan mahkum edildi. Temyiz başvurusu yapıldı ve yapılan inceleme sonucunda, sanığın kullandığı Bylock programına ilişkin detaylı tespit ve değerlendirme tutanağı getirtilmeksizin hüküm kurulduğu belirtildi. Ancak, diğer delillerin suçun sübutu için yeterli olduğu için bu hususun sonuca etkili olmadığına karar verildi. Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun yapıldığı ve hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun elde edildiği belirlendi. Sanık müdafinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdüğü nedenlerin yerinde görülmediği gerekçesiyle temyiz davası esastan reddedildi. Ancak, örgüt mensubu olduğuna karar verilen sanık hakkında sadece TCK'nın 58/9 maddesi uyarınca tekerrür hükümleri uygulanması gerektiği gözetilmediği için hüküm BOZULDU. Bu nedenle hükmün tekerrür uygulamasına dair kısmından \"maddesi delaletiyle TCK'nın 58/6.\" ibaresi çıkarılarak diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONAYLANDI. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 314/2, 62/1, 53, 58/9, 63 ve TMK'nın 5/1.

16. Ceza Dairesi 2018/5817 E. , 2019/1102 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı TMK"nın 5/1, TCK"nın 62/1, 53, 58/9, 63 hükmü uyarınca mahkumiyet kararının düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin yasal şartları oluşmadığından CMK"nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın bylock programını kullandığına ilişkin ikrarı ve dosya kapsamı nazara alındığında, bylock kullandığına dair detaylı tespit ve değerlendirme tutanağı getirtilmeden hüküm kurulmuşsa da diğer delillerin suçun sübutu için yeterli olması nedeniyle bu husus sonuca etkili görülmemiştir.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
./..
Örgüt mensubu olduğuna karar verilen sanık hakkında sadece TCK"nın 58/9 maddesi uyarınca tekerrür hükümleri uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmeden CMK"nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün tekerrür uygulamasına dair kısmından “maddesi delaletiyle TCK"nin 58/6.” ibaresinin çıkarılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.02.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.