Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2017/4926 Esas 2018/9450 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/4926
Karar No: 2018/9450
Karar Tarihi: 18.12.2018

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2017/4926 Esas 2018/9450 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı iş kazası sonucu maluliyetinden dolayı maddi ve manevi tazminat talebinde bulundu. İlk derece mahkemesi kısmen kabul etti ve davalı vekili istinaf yoluna başvurdu. Bölge adliye mahkemesi istinaf başvurusunu esastan reddetti. Temyiz edilen kararda, manevi tazminat için temyiz sınırının altında kaldığı belirtildi ve bu nedenle temyiz kabul edilmedi. Maddi tazminat konusunda ise bir isabetsizlik görülmediği için temyiz itirazı reddedildi ve ilk derece mahkemesinin kararı onandı. Kararda, HMK'nun 362/1-a maddesi uyarınca kesinlik sınırının olduğu belirtildi.

21. Hukuk Dairesi 2017/4926 E. , 2018/9450 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Bölge Adliye Mahkemesi . Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : 3. İş Mahkemesi

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
KARAR
1-Davalı ...K. vekilinin manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde, Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırının karar tarihi itibariyle 41.530,00 TL olduğu, Yerel Mahkemece davacı lehine 10.000,00 TL manevi tazminata hükmedildiği ve Bölge Adliye Mahkemesince davalı istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, davalı vekilince kararın temyize getirildiği dikkate alındığında, hükmedilen manevi tazminat miktarının temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.
O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının manevi tazminat yönünden temyiz kabiliyeti olmayıp, davalı vekilinin temyiz itirazlarının H.M.K."nun 362/1-a maddesi uyarınca KESİNLİKTEN REDDİNE,
2- Davalı vekilinin maddi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise, dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine, Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kapsam ve nedenlerine göre yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 18/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.