6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/9371 Esas 2020/1330 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9371
Karar No: 2020/1330
Karar Tarihi: 30.01.2020

6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/9371 Esas 2020/1330 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçunu işleyen bir kişiyi mahkum etti. Temyiz itirazları reddedildi, ancak mahkumiyet kararının düzeltilerek onaylanması gerektiği belirtildi. Hükümlü için tekerrür hükmünün uygulanamayacağı, mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması kararı verildi. Adli para cezasının uygulanması karşısında TCK'nın 53. maddesinin tatbikine karar verildi. Mahkeme kararında, 50/6. madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirildiği belirtildi. Bu nedenle, adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin belirtilmesi ve hak yoksunluklarına da karar verilmesi gerektiği ifade edildi. Kararda, taksitlendirilmiş adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin ihtarına ve TCK'nın 53. maddesi ile 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılması sonucu, kararın düzeltilerek onaylandığı vurgulandı.
Kanun maddeleri:
- 6136 sayılı Yasaya aykırılık
- TCK'nın 58. maddesi
- TCK'nın 53. maddesi
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesi
- 50/6. madde ve fıkrası
- 5275 sayılı CGTİK.nın 106. maddesi, 4. ve 9. fıkraları ve 10. fıkrası.
8. Ceza Dairesi         2019/9371 E.  ,  2020/1330 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    Sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1-Hükümlü hakkında verilen sonuç cezanın adli para cezası olması karşısında tekerrür hükmünün uygulanamayacağı gözetilmeden, hükümlü hakkında TCK.nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi;
    2-Yine sanığa sonuç olarak adli para cezası ile hüküm kurulması karşısında uygulama yeri olmayan TCK.nın 53. maddesinin tatbikine karar verilmesi;
    3-Hüküm tarihinden önce 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasa ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nın 50/6. madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı CGTİK.nın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip 10. fıkrasınında yürürlükten kaldırılması karşısında infazda, yetkiyi kısıtlayacak şekilde adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin belirtilmesi ve hükümde netice ceza olarak adli para cezasına hükmedilmesine rağmen hak yoksunluklarına da karar verilmesi;
    Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin kısmından “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtaratına” ve TCK.nın 53. maddesi ile 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılması sureti ile hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.