Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/5776 Esas 2017/1450 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5776
Karar No: 2017/1450
Karar Tarihi: 01.03.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/5776 Esas 2017/1450 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık; Kayseri 6. Sulh Ceza Mahkemesi tarafından hükmolunan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçunu işlediği gerekçesiyle mahkum edildi. Ancak, daha sonra 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasına göre, erteleme süresi zarfında kişinin tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, ihlâl nedeni sayılarak ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmayacağından, ikinci suçtan açılan davada kovuşturma şartının ortadan kalktığı kabul edilerek davanın düşmesine karar verilmesi gerektiği kararı verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şöyledir: 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ve TCK'nın 191. maddesi ve 5. fıkrası.

20. Ceza Dairesi 2015/5776 E. , 2017/1450 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme . Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığın atılı suçu, Kayseri 6. Sulh Ceza Mahkemesinin 20.09.2011 tarih, 2011/429 E.- 2011/1222 karar sayılı kararla hükmolunan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlediği anlaşıldığından; hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 01.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.