MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Mahkeme, kararın kesinlik sınırında kalması ve davacının temyizden feragat dilekçesi sunması nedenleriyle davacının temyiz talebinin reddine karar vermiştir. Davalı da katılma yoluyla temyiz talebinde bulunmuş olup, davacının temyiz talebinin feragat nedeniyle reddine karar verilmiş olmasından dolayı davalının temyiz talebinin de reddine karar verilmiştir. Temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararlar davacı ve davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiştir.
Somut olayda, davacı temyizden feragat dilekçesinin Uyaptan sehven bu dosya içerisine gönderildiğini, dilekçede de başka bir dosya numarasının yazıldığını, temyizden feragat etmediğini beyan etmiş olup, davacının feragat dilekçesini Uyap sisteminden sehven bu dosyaya gönderdiği dilekçede yazılan dosya numarasından anlaşılmaktadır. Diğer yandan davacı bakımından kararda hükmedilen miktar kesinlik sınırı içerisinde kalmamıştır. Bu nedenle davacının ve dolayısıyla davalının da temyiz talebinin reddine ilişkin 17.03.2016 ve 15.04.2016 tarihli ek kararların kaldırılmasına karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş akdinin haklı bir neden belirtilmeden feshedildiğini ileri sürerek ihbar tazminatı, ulusal bayram genel tatil, ödenmeyen ücret, hafta tatili, fazla çalışma ve manevi tazminat alacaklarını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının işyerine gelmemesi sebebiyle iş akdinin sona erdirildiğini ve alacaklarının bulunmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Davalının temyizi yönünden;
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Dosya içeriğine göre hüküm altına alınan ve temyize konu edilen 1.629,03 TL miktar karar tarihi itibari ile kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE,
Davacı temyizi yönünden;
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda; mahkemece husumetli ve menfaat ilişkisi bulunan davacı tanık beyanlarına göre fazla çalışmanın davacı tarafından ispatlanamadığı gerekçesi ile fazla çalışma ücret alacağının reddine karar verilmiştir. Dosya içeriğine göre dinlenen davalı tanıkları ise işyerinde çalışma saatlerinin haftanın 6 günü 08.00-17.00 arası olduğunu beyan etmiştir. Hal böyle olunca davacının 08.00-17.00 saatleri arası 9 saatten 1 saat ara ile dinlenme mahsubu ile günlük 8 saat çalıştığı, haftalık 48 saatten 45 saatin mahsubu ile 3 saat fazla çalışma yaptığının kabulü dosya içeriğine daha uygun düşecektir. Davacının fazla çalışma ücreti, uzman bilirkişiye hesaplatılmalı, oluşacak sonuca göre karar verilmelidir. Yazılı şekilde reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 01.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.