Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Sanıklar ... ile ... hakkında; TCK"nın 89/1, 89/2-b-e, 62, 52, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Sanık ... hakkında; TCK"nın 89/1, 89/2-b-e, 62, 52, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Sanık ... hakkında CMK"nın 223/2-c. maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanıklar ..., ... ve ..."un mahkumiyetine, sanık ..."in ise beraatine ilişkin hüküm, sanık ... müdafii ile katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."nın sahibi olduğu, sanık ..."in fiilen işlettiği, sanık ..."ın ise işçi çavuşu olarak çalıştığı linyit kömürü madeninde işçi olan katılanın daha önce meydana gelen göçük nedeniyle maden ocağı içindeki temizlik çalışması sırasında üstüne düşen taş parçaları nedeniyle hayati tehlike geçirecek ve vücudunda hafif derecede kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralandığı olayda, kazanın meydana gelmesinde kusurlu olan sanıklar ..."in mahkumiyetine, kusuru bulunmayan sanık ..."ün ise beraatine ilişkin yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanıklar ... hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ... müdafinin zararın giderildiği, alınan bilirkişi raporuna göre katılanın da tali kusurlu olduğu, kusur durumuna göre hüküm kurulması gerektiğine ilişkin ve sair, katılan vekilinin ise temel ceza olarak adli para cezasının seçilme gerekçesinin gösterilmediği, katılanın zararının karşılanmadığı, madende göçük olduğu halde işçilerin çalıştırıldığı, tedbir alınmadığı, cezanın az olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 10/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.