Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/4290 Esas 2020/8023 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4290
Karar No: 2020/8023
Karar Tarihi: 09.09.2020

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/4290 Esas 2020/8023 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, katılanın hesabındaki kamulaştırma bedellerinin ahzu kabz yetkisi içeren vekaletnameyle temsil ettiği sırada, banka hesaplarından yüklü miktarda para çekerek uhdesine geçiriyor. Mahkeme, sanıkla katılan arasında hizmet ilişkisi bulunmadığından TCK'nın 155/1. maddesi kapsamındaki güveni kötüye kullanma suçunu oluşturacağı gözetilmeden sanığın yazılı şekilde hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine hükmedildiği ve suç vasfında yanılgıya düşüldüğü gerekçesiyle sanık için mahkumiyet kararı bozuldu. Kanun maddeleri ise şöyle sıralandı: TCK’nın 155/2, 43, 62, 52, 53. maddeleri, 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253 ve 254. maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi.

15. Ceza Dairesi 2020/4290 E. , 2020/8023 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 43, 62, 52, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, katılanın damadı olduğu, katılanın hesabına yatan kamulaştırma bedellerinin bankadan çekilmesi ve resmi işlerinin takibi için sanığa 11.08.2014 tarihinde ahzu kabz yetkisi içeren vekaletname verdiği, sanığın bu vekaletnameye binaen katılanın Vakıflar Bankasına ait hesabından 01.04.2015 tarihinde 84.546 TL, 08.05.2015 tarihinde 54.324 TL yine aynı tarihte farklı saatlerde 5080 TL,10.000 TLve 11229 TL, Ziraat Bankası hesabından 15.05.2015 tarihinde 2.000 TL, 20.05.2015 tarihinde 500 TL, 27.05.2015 tarihinde 1000 TL para çekerek uhdesine geçirdiğinin iddia edildiği somut olayda, taraflar arasında hizmet ilişkisi bulunmadığından sanığın eyleminin; 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında kalan TCK’nın 155/1. maddesi kapsamındaki güveni kötüye kullanma suçunu oluşturacağı gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülmek suretiyle sanığın yazılı şekilde hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 09.09.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.