Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5617 Esas 2019/1092 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5617
Karar No: 2019/1092
Karar Tarihi: 20.02.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5617 Esas 2019/1092 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Silahlı terör örgütüne üye olan sanığın TCK\"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK\"nın 53/1-2-3, 58/9, 62, 63 maddeleri gereğince hapis cezası ile mahkumiyetine karar verdi. Sanık ve müdafii temyiz talebinde bulundu ancak talepleri reddedildi ve hüküm onaylandı. Kanun maddeleri şu şekildedir:
- TCK\"nın 314/2: Terör örgütüne üyelik suçu
- 3713 sayılı Kanunun 5/1: Usul hükümleri
- TCK\"nın 53/1-2-3: Ceza oranının belirlenmesinde kullanılan hususların belirlenmesi
- TCK\"nın 58/9: Ağırlaştırıcı sebepler
- TCK\"nın 62: Cezaevindeki tutukluların hakları
- TCK\"nın 63: İşkence ve kötü muamele yasağı

16. Ceza Dairesi 2018/5617 E. , 2019/1092 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 53/1-2-3, 58/9, 62, 63 maddeleri gereğince hapis cezası ile mahkumiyetine dair istinaf başvusunun esastan reddi
Temyiz edenler : Sanık ve müdafii

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin yasal şartları oluşmadığından CMK"nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdüğü sair nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddi ile hükmün ONANMASINA, 20.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.