Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2013/2213 Esas 2015/1178 Karar Sayılı İlamı

• BOŞANMA
• MADDİ VE MANEVİ TAZMİNAT
• HAKKANİYET İLKESİ

• TÜRK MEDENİ KANUNU (TMK) (4721) Madde 4
• TÜRK MEDENİ KANUNU (TMK) (4721) Madde 174
• BORÇLAR KANUNU(MÜLGA) (818) Madde 42
• BORÇLAR KANUNU(MÜLGA) (818) Madde 44

Taraflar arasındaki “boşanma, velayet, nafaka, maddi ve manevitazminat” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Denizli 2. Aile Mahkemesince asıl davanın reddine, birleşen davanın kısmen kabulüne dair verilen 22.10.2010 gün 2009/999 E., 2010/951 K. sayılı kararın incelenmesi davacı (karşı davalı) vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 06.03.2012 gün ve 2011/631 E., 2012/4829 K. sayılı ilamı ile;    
(...1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı-davalı (koca)"nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat çoktur. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Borçlar Kanununun 42 ve 44. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK.md.174/1) ve manevi (TMK .md. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır....)  
gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.  

TEMYİZ EDEN:  Davacı (karşı davalı) vekili     

HUKUK GENEL KURULU KARARI  
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:  
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.  
S O N U Ç : Davacı (karşı davalı) vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı 6217 sayılı Kanun"un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici Madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine 08.04.2015 gününde oyçokluğu ile karar verilmiştir.