Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/3947 Esas 2020/8021 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3947
Karar No: 2020/8021
Karar Tarihi: 08.09.2020

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/3947 Esas 2020/8021 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkum edildi ve bu hüküm ile ilgili olarak istinaf başvurusunda bulundu. Ancak İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesi, başvuruyu reddetti. Bu karar, sanık müdafii tarafından temyiz edildi. Ancak hükmolunan cezanın miktarı ve türü göz önüne alındığında, istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, bu karara yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazları CMK'nın 302/1. maddesi gereğince esastan reddedildi.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi: İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün değildir.
- 7118 sayılı Kanunun 29. maddesi: 24/10/2019 tarihinden itibaren yürürlüğe giren bir madde.
- CMK'nun 286. maddesi: Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu bu madde kapsamında yer alır.
- CMK'nun 302/1. maddesi: Temyiz istemi reddedilebilecek nedenleri açıklayan bir madde.

15. Ceza Dairesi 2020/3947 E. , 2020/8021 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ :Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM :Temyiz isteminin reddine dair ek karar

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükmü hakkında sanık müdafi tarafından istinaf başvurusunda bulunulmasından sonra, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesi tarafından başvurunun esastan reddine dair kurulan hükmün sanık müdafi tarafından temyiz edilmesi üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesi’nin temyiz talebinin reddine dair verdiği ek karar sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi gereğince, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmaması ve dava konusu suçun 24/10/2019 tarihinde yürürlüğe giren 17/10/2019 tarihli ve 7118 sayılı Kanunun 29.maddesi ile CMK.nun 286.maddesine eklenen 3. fıkra kapsamında bulunmaması nedeniyle Bölge Adliye Mahkemesince verilen temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının CMK"nın 302/1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,, 08/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.