Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1807 Esas 2020/2538 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1807
Karar No: 2020/2538
Karar Tarihi: 09.03.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1807 Esas 2020/2538 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulundu ve mahkeme, manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 12.02.2011 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine karar verdi. Maddi tazminat talebi reddedildi. Hükmün temyizen incelenmesi sonucunda, manevi tazminat miktarının az olmadığına karar verildi ancak hak ve nesafet ilkeleri doğrultusunda makul bir miktar tayin edilmediği ve gerekçeli kararda hata yapıldığı tespit edildi. Karar, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak bozuldu. Kanun maddeleri: 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 318. ve 321. maddeleri.
12. Ceza Dairesi         2019/1807 E.  ,  2020/2538 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
    Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
    Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 500.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 12.02.2011 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

    Davacının maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne iliskin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek geregi düsünüldü:
    Davanın niteliğine göre, davacı vekilinin duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 318. maddesi gereğince reddine karar verilmekle;
    Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tazminat miktarının az olduğuna, maddi tazminat talebinin kabul edilmesi gerektiğine ilişkin tüm, davalı vekilinin davanın reddi gerektiğine ilişkin, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1- Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda çok fazla manevi tazminata hükmolunması,
    2- Gerekçeli karar başlığında, dava türü olarak, "Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat"" yerine, ""Yakalama veya Tutuklama Sonrası KYO veya Beraat Kararı Verilmesi Halinde Tazminat"" ve “20.08.2015” olan dava tarihinin “12.02.2011” olarak gösterilmesi,
    Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.