Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1574 Esas 2020/2532 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1574
Karar No: 2020/2532
Karar Tarihi: 09.03.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1574 Esas 2020/2532 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kararın konusu koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasıdır. Hüküm, davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 15.000 TL vekalet ücreti ve 3.000 TL'nin düşülmesinden sonra kalan 12.000 TL'nin belirli tarihlerden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine karar vermiştir. Ancak, davacının belirli giderleri ve tutukluluğu sebebiyle oluşan zararların tazminat hesabına dahil edilemeyeceği, ayrıca manevi tazminat miktarının da tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer, sosyal ve ekonomik durumu ve üzerine atılı suçun niteliği gibi hususlar dikkate alınarak makul bir miktar olarak tespit edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle hüküm, kanuna aykırı bulunarak bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- CMK'nın 141 ve devamı maddeleri
- 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2019/1574 E. , 2020/2532 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 15.000.-TL vekalet ücretinden beraat kararı ile hükmedilen 3.000.-TL düşüldükten sonra bakiye kalan 12.000.-TL"nin 16.11.2015 tarihinden, 5.000.-TL vekalet ücretinin 06.10.2015 tarihinden, 9.000.-TL vekalet ücretinin 22.06.2015 tarihinden, 1.000.-TL vekalet ücretinin 16.10.2010 tarihinden bilirkişice hesaplanan 400.-TL maddi tazminata 05.11.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile bakiye kalan 59.935,28.-TL maddi, 535.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 11.02.2011 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tazminat miktarının az olduğuna ilişkin tüm ve davalı vekilinin usul ve yasa aykırı karar verildiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Davacının, tutukluluğu sebebi ile yapılan cezaevi ziyaret masrafı, kayınvalidesinin ölümü nedeniyle cenaze töreni için ödenen nakil masrafı, yargılama sırasında aldırılan hukuki mütalaa için yapılan giderler, oyak fon eksik rezevr ücreti, tutuklu olması nedeniyle eşinin ziynet eşyalarının bozdurulması nedeniyle oluşan zarar ve ceza yargılaması sırasında avukata ödenen vekalet ücretinin CMK"nın 141 ve devamı maddeleri gereğince maddi tazminat hesabına dahil edilemeyeceği dikkate alınmadan yazılı şekilde maddi tazminata hükolunması,
2- Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda çok fazla manevi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.