Mahkemesi : İstanbul Anadolu 8. İş Mahkemesi
Tarihi : 07.05.2014
No : 2014/92-2014/240

Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir.
Mahkeme, bozmaya uyularak ilâmında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum avukatı ve davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi .. tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, meslek hastalığı sonucu sürekli iş göremez duruma giren sigortalıya bağlanan gelir, geçici iş göremezlik ödemeleri nedeniyle uğranılan Kurum zararının, ilk rücu davasından bakiye kusur karşılığının 506 sayılı Yasa"nın 26. maddesi uyarınca tahsili istemine ilişkindir.
Dosya kapsamına göre, sigortalının 10.09.2001 tarihinden itibaren iş kazası geliri bağlandığı, 15.03.2003 tarihinde ise, yaşlılık aylığı bağlanması üzerine, 506 sayılı Yasa"nın 92. maddesi uyarınca, bağlanan gelirin yarıya indirildirildiği anlaşılmıştır.Önceki bozma ilamında da belirtildiği üzere, Kurum bağlanan gelirin ilk peşin değerinden fazlasını, ödemediği veya ödeyemeyecek durumda olduğu gelir kesimini isteme hakkına sahip değildir.Bu nedenle; davalının tazminle sorumlu olduğu ilk peşin sermaye değerli gelir miktarının tespiti gerekmektedir; önceki bozma ilamında da belirtildiği üzere; gelirin başladığı tarih itibariyle ve 506 sayılı Yasanın 92. maddesi uyarınca indirilmiş hali esas alınarak, hesaplanan ilk peşin sermaye değerli gelir miktarına, indirme tarihine kadar yapılan fark fiili ödeme miktarının ilave edilerek bulunması gerekmektedir.
Bozma ilamı sonrasında, Kurumun gönderdiği ilk peşin değer cetveli incelendiğinde; yarıya indirme tarihi olan, yani, 15.03.2003 tarihi esas alınarak hesaplama yapıldığı, oysa, gelire girme tarihi olan 10.09.2001 tarihi itibariyle ve yarı gelir üzerinden ilk peşin değer hesabı yapılması gerektiği açıktır. Yarı gelir üzerinden bulunan ilk peşin değere, fark fiili ödeme tutarı (yani fiili ödemenin yarısının) ilave edilmesi gerekirken, fiili ödemenin tamamının ilave edildiği anlaşılmıştır.
Öte yandan, dava konusu geçici iş göremezlik ödemelerinin zamanaşımına uğradığına ilişkin Mahkemenin kabulü yerinde ise de; gelirler yönünden 18.11.2001"den önceki gelirlerin zamanaşımına uğradığı yönündeki kabulü isabetsizdir. Zira; zamanaşımı süresi, işverenler açısından Borçlar Kanununun 125. maddesine göre on yıl olup, başlangıcı ise; bağlanan gelir yönünden tahsis onay tarihi olduğu halde, yarıya indirme tarihine kadar ödenen gelirler yönünden, her bir ödeme tarihinden itibaren zamanaşımının işlediği kabul edilmiş, gelirlerin 14.11.2002 tahsis onay tarihinden itibaren ödendiği de gözetildiğinde; mahkemenin, bu yöndeki kabulünün hatalı olduğu anlaşılmıştır.
Mahkemece, açıklanan maddi ve hukuki esaslar çerçevesinde karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme neticesi yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davacı Kurum ve davalı avukatının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilerek hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 27.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.