MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 11. Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 28/12/2017 tarih ve 2016/255-2017/756 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait Akşam Gazetesi adıyla faaliyet gösteren gazetenin Ankara temsilciliğinde 01/03/2009 tarihinde foto muhabiri olarak çalışmaya başladığını, müvekkili ile davalı arasında yazılı bir sözleşme olmamasına rağmen 01/03/2009-21/07/2011 tarihleri arasında zaman, denetim, bağımlılık ve süreklilik unsurlarını içeren bir hizmet ilişkisi kurulduğunu, davacının sigorta girişinin yapılmadığını, işe girdiğinden itibaren foto muhabirlilerine ödenen emsal ücretin ödeneceğinin taahhüt edilmesine rağmen bu taahhüdün yerine getirilmediğini, her ay asgari ücretin altında ödeme yapıldığını, diğer parasal haklarının da ödenmediğini, davacının davalıya gönderdiği ihtarname ile iş akdini bildirimsiz feshettiğini bildirerek ihtarnamede yazılı alacaklarının ödenmesini talep ettiğini, ihtarnamenin tebliğine rağmen ödeme yapılmadığını ileri sürerek 1.000,00 TL eksik ücret alacağı, 3.000,00 TL ödenmeyen eksik ücret alacağının iş/günlük % 5 fazlalığı, 100,00 TL yıllık ücretli izin alacağı, 1.000,00 TL ücretlerin gününde ödenmemesinden dolayı iş/günlük % 5 fazlalığı, 400,00 TL ikramiye alacağı, 1.000,00 TL fazla mesai ücret alacağı, 3.000,00 TL fazla mesai ücret alacağının iş/günlük % 5 fazlalığı, 500,00 TL Ulusal Bayram ve genel tatil alacağı, 1.000,00 TL Ulusal Bayram ve genel tatil alacağı % 5 fazlalığı olmak üzere toplam 11.000,00 TL.nin yıllık ücretli izin alacağı, eksik ödenen ücret alacağı, ikramiye alacağı, fazla mesai ücret alacağı, ulusal bayram ve genel tatil alacağına 29/07/2011 tarihinden itibaren yasal faiz uygulanarak, % 5 fazlalık alacaklarının ise dava tarihine kadar hesaplanıp bu tarihten itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 14/12/2012 tarihli ıslah dilekçesiyle fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak talebini 49.298,82 TL.sine çıkarmıştır.
Davalı vekili, davacının iletişim fakültesi öğrencisi olması sebebiyle davalının Ankara temsilciliğine staj başvurusunda bulunduğunu, davacıya okuldan arta kalan sürelerde hazırladığı ve yayınlanması uygun görülen fotoğraflarına karşılık 01/11/2009 tarihli telif sözleşmesi gereğince düzenlilik arz etmeyen cüzi ödemeler yapıldığını, devam mecburiyeti olan okulda öğrenim gören davacı ile müvekkili arasında hizmet akdi olarak nitelendirilebilecek bağımlılık ve süreklilik arz
eden bir ilişki olmadığını, davacıya her ay ödeme yapılacağı konusunda taahhütte bulunulmadığını, davacıya yapılan ödemelerin maaş ödemesi olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu, bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davacıya telif olarak gösterilen ücretin düzenli ve zamamında yatırılmayarak mağduriyetine sebep olunduğu, davacının foto muhabirliği işini benimseyerek öğrenimini uzattığı, hayatını bu şekilde idame ettirdiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne 9.471,69 TL net ücret alacağının 1.000,00 TL sinin dava tarihinden bakiye miktarına ilk ıslah tarihi 14/12/2012 tarihinden itibaren, 37.092,07 TL net ücret alacağının %5 gecikme zammı %85 takdiri indirimli miktarın 1.000,00 TL sinin dava tarihinden bakiye miktarına ilk ıslah tarihi 14/12/2012 tarihinden itibaren, 287,21 TL net fazla çalışma ücretinin dava tarihinden itibaren, 1.008,056 TL nin dava tarihinden itibaren, 331,63 TL net ikramiye alacağının dava tarihinden itibaren, 2.401,67 TL net yıllık izin alacağının 100,00 TL sine dava tarihinden bakiye miktarına ilk ıslah tarihi 14/12/2012 tarihinden itibaren, 1.433,39 TL net ücret alacağının 1.000,00 TL sine dava tarihinden bakiye miktarına ilk ıslah tarihi 14/12/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Davacının işbu davada, taraflar arasındaki 01/11/2008 tarihinde yürürlüğe giren Müellifden Doğan Hakkın Devrine İlişkin Çerçeve Sözleşme kapsamında bir talebi bulunmamaktadır. HMK 26/1 maddesindeki “Hakim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez.” Yargıtay 22. H.D.’nin 17/06/2015 tarih 2014/34395 E.-2015/20902 K. sayılı bozma ilamı ve bu ilam çerçevesinde davanın ve taraflar arasındaki sözleşme ilişkisinin hizmet sözleşmesine dayalı olmadığı gözetildiğinde, davacının davalıdan mahkemenin hükmettiği şekilde işçilik alacakları için talepte bulunması mümkün değildir. Bu nedenlerle davanın reddi gerekirken, çerçeve sözleşme kapsamında kabul edilerek işçilik alacaklarının hüküm altına alması doğru olmamış, davalı vekilinin bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 11/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.