Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin işverence 4857 sayılı İş Kanunu"nun 17. maddesi gereği feshedildiğini, feshin geçerli sebebe dayanmadığını, işverenin yeni işçi alımına gittiğini belirterek müvekkilinin işe iadesine ve kanuni haklarına karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, iş sözleşmesinin işin, işletmenin ve işyerinin gereklerinden olarak, ürünlerinin dağıtımı yapılan ...firmasının küçülme kararı alması üzerine geçerli olarak feshedildiğini, davacının kötüniyetli olarak belgeleri imzalamadan işyerinden ayrıldığını, Bölge Çalışma Müdürlüğü’ne şikayette bulunduğunu, bunun üzerine ihtarname keşide edildiğini, tüm haklarının ödendiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iş sözleşmesinin feshedildiğinin davacıya bildirildiği, fesih sebebinin açık ve kesin olarak belirtilmediği, ispat yükü üzerinde olan işverenin delil sunmadığı gerekçesiyle işe iadeye karar verilmiştir. Hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında fesih tarihi itibariyle işverence otuz veya daha fazla işçi çalıştırılıp çalıştırılmadığı ve dolayısıyla davacının iş güvencesi kapsamında kalıp kalmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı Kanun’un 18. maddesidir.
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesinin birinci fıkrasına göre iş güvencesi hükümlerinden yararlanmak için otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerinde çalışmak gerekir. Aynı maddenin dördüncü fıkrasına göre işverenin aynı işkolunda birden fazla işyerinin bulunması halinde, işyerinde çalışan sayısı bu işyerlerinde çalışan toplam işçi sayısına göre belirlenir. İşçi sayısına ilişkin bu hüküm nispi emredici olduğundan, daha az işçi sayısını öngören sözleşme hükümleri geçerli kabul edilmektedir.  
Otuz işçi sayısının belirlenmesinde fesih bildiriminin işçiye ulaştığı tarih itibariyle belirli-belirsiz süreli, tam-kısmi süreli, daimi-mevsimlik sözleşmelerle çalışan tüm işçiler dikkate alınır.
Dosya içeriğinden, fesih tarihinde davalı işyerinde çalışan işçi sayısı anlaşılamamaktadır. Mahkemece yukarıda belirlenen esaslar çerçevesinde araştırma yapılarak işçi sayısı belirlenmeli, kanuni sınırın üzerinde işçi çalıştığı anlaşılırsa diğer deliller değerlendirilmeli ve işin esası hakkında bir karar verilmelidir. Fesih tarihinde işyerinde 30’un altında işçi çalıştığı anlaşılırsa davanın reddi yoluna gidilmelidir. Yazılı şekilde eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Açıklanan nedenlerle hükmün  BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.