Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2015/20566 Esas 2016/732 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki temyiz edenler tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden Daire"ye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:

K A R A R

Davacı 3. kişi vekili, 17/07/2012 ve 16/08/2012 tarihlerinde müvekkiline ait işyerinde haciz yapıldığını, borçlu ... ile müvekkilinin arkadaş olduklarını, işyerinin müvekkili tarafından 2 yıldır işletildiğini, işyerinde borçlu ..."e tebligat yapıldığının doğru olduğunu, ancak tebligatın ziyaret sırasında sehven alındığını, sadece adreste tebliğ yapıldığı için tüm malların borçluya ait olduğunun düşünülemeyeceğini, sunulan belge ve faturalara göre de hacizli malların müvekkiline ait olduğunun belli olduğunu iddia ederek davanın kabulü ile haczin kaldırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; dava konusu haczin ödeme emrinin tebliğ edildiği adreste yapıldığı, İİK. 97/a maddesinde öngörülen mülkiyet karinesinin borçlu dolayısıyla davalı alacaklı yararına olduğu, yasal karinenin aksinin, davacı 3. kişi tarafından ispat edilmesi gerektiği, alınan bilirkişi raporu ile hacizli mallarla ilgili sunulan faturaların, davacının ticari defter kayıtlarıyla uyumlu olmadığı, bir kısım mahcuza ilişkin faturaların da bulunmadığı, bu durumda davacı yasal karinenin aksini güçlü ve inandırıcı delillerle ispat edememiş olduğundan, davanın reddine ve şartları oluşmadığından davalı lehine tazminat takdirine yer olmadığına karar verilmiştir.
Hüküm, davacı 3. kişi vekili ve davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı 3. kişi vekilinin tüm, davalı alacaklı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Davalı alacaklı vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dava, 3. kişinin İİK’nun 96 ve devamı maddelerine dayalı olarak açtığı istihkak davasına ilişkindir.
Davanın esasına yönelik kabul kararı verildiğine göre; karar tarihi itibarı ile yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca hacizli malların değeri ile asıl alacak miktarından hangisi az ise onun üzerinden hesaplanacak nispi vekâlet ücretine hükmedilmesi gerekir. Somut olayda, alacak miktarı 14.120,58 TL olup, alacak miktarı hacizli malların değerinden az olduğundan avukatlık ücretinin bu miktar üzerinden hesap edilmesi gerekirken Mahkemece alacaklı lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi doğru olmamıştır.
Ne var ki yapılan bu yanlışlığın giderilmesi, yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden 6100 sayılı HMK’nun ek Geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı 3. kişi vekilinin tüm, davalı alacaklı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı alacaklı vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının kabulüne ve kararın hüküm fıkrasının 4. bendindeki “ ...245,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine.” rakam ve sözcüklerinin çıkartılarak yerine “... alacak miktarı olan 14.120,58-TL üzerinden karar tarihi itibarı ile yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca hesaplanan 1.694,46 TL. vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı alacaklıya verilmesine...” ibaresinin yazılmasına, hükmün düzeltilen bu şekli ile ONANMASINA, taraflarca İİK"nun 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 24,30 TL peşin harcın istek haline temyiz eden davacı ve davalı ...ne ayrı ayrı iadesine, 21.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.