Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/3153 Esas 2020/1155 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/3153
Karar No: 2020/1155
Karar Tarihi: 10.02.2020

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/3153 Esas 2020/1155 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bakırköy 1. Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından görülen bir davada verilen karar, davalı tarafından temyiz edilmiş. Ancak temyiz dilekçesi verilmesi için tanınan süre geçmiş. Mahkeme, Kanunen böyle bir istemin reddedilebileceğini belirterek, davalının temyiz dilekçesinin reddine karar vermiştir. Kararda, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 361/1 maddesi ile, temyiz dilekçesi verme süresinin asılması durumunda reddi öngörülmüştür. Ayrıca, 346. madde uyarınca mahkemece de bir karar verilebileceği ve Yargıtay'ın da bir karar verebileceği belirtilmiştir. Kanun maddeleri: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 361/1, 346 ve 1989/3 Esas sayılı Yargıtay İçtihatları Birleştirme Kararı.

11. Hukuk Dairesi 2019/3153 E. , 2020/1155 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 1. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 22.03.2019 tarih ve 2018/839-2019/376 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Mahkemece verilen karar davalı vekiline 15.05.2019 tarihinde tebliğ edilmiş olmasına rağmen, davalı vekili tarafından 30.05.2019 tarihinde temyiz dilekçesi sunulduğu anlaşılmıştır.
Temyiz, kanuni süre geçtikten sonra yapılır veya temyizi kabil olmayan bir karara ilişkin olursa kararı veren mahkeme temyiz isteminin reddine karar verir.
6100 sayılı HMK 366. madde yollamasıyla 346. madde uyarınca, süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 gün ve 1989/3 Esas, sayılı Yargıtay İçtihatları Birleştirme Kararında, Yargıtay tarafından da bir karar verilebileceği öngörüldüğünden davalı vekilinin 6100 sayılı HMK 361/1. maddesi uyarınca temyiz isteminin süre yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 10/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.