5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/8729 Esas 2020/166 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8729
Karar No: 2020/166
Karar Tarihi: 07.01.2020

5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/8729 Esas 2020/166 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, evinde bulunan sahte bandrollü içkiler nedeniyle 5607 sayılı yasaya muhalefet suçundan mahkum edilmiştir. Ancak sanık, içkileri kişisel kullanımı için aldığını iddia etmiştir. Mahkeme, tüm delillere rağmen ticari amaçla içkileri bulundurduğuna karar vererek sanığı hüküm altına almıştır.
Mahkeme kararının incelenmesi sonucunda, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikler nedeniyle sanığın infaz koşullarının yanlış hesaplandığı görülmüştür. Sanığın alt soyu üzerindeki hakları korunup, diğer haklarından ise ceza tamamlanana kadar mahrum bırakılması gerektiği belirtilmiştir.
Ayrıca, 58. madde uyarınca verilen adli para cezasının mükerrirler için öngörülen infaz rejimi kapsamında uygulanması mümkün olmadığından, sanığın cezasının yanlış infaz edildiği ifade edilmiştir.
Son olarak, eşyanın müsaderesi sırasında uygulanan kanun maddesi yanlış belirtilerek tasfiyesine de karar verilmesi hatalı bulunmuştur.
Kararda geçen kanun maddeleri: 5607 sayılı Yasaya muhalefet, 5237 sayılı TCK'nın 53. ve 58. maddeleri, TCK'nun 54/4 ve 54/1 maddeleri, CMK'nun 232/6 maddesi.

7. Ceza Dairesi 2019/8729 E. , 2020/166 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, tasfiye

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Üzerinde Yeni Rakı ibaresi bulunan ev yapımı sahte bandrollü 19 şişe içkinin ele geçirildiği olayda; sanığın aşamalardaki savunmalarında, ele geçen içkileri İstanbul ilinden oğlunun sünnet düğününde ikram etmek üzere aldığını, ticari amacının olmadığını beyan etmesi, ele geçen eşyanın da miktar itibariyle kişisel kullanım kapsamında kalması karşısında, tüm dosya kapsamına göre sanığın dava konusu içkileri ticari maksatla bulundurduğuna ilişkin mahkumiyetine yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
1. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Uzun süreli hapis cezası ertelenmeyen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2. Sanık hakkında hem hapis hem de adli para cezasına hükmedilmesi karşısında, TCK"nun 58. maddesinin uygulanmasında adli para cezalarında mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanmasına yasal olanak bulunmadığı halde hiç bir ayrım yapılmaksızın sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
3. Dava konusu eşyanın müsaderesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nun 54/4. madde ve fıkrası yerine TCK"nun 54/1. madde ve fıkrasının gösterilmesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi ve eşyanın müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken ayrıca tasfiyesine de karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.