Davacı vekili, 1988 yılında Haymana Belediyesi’nde işçi olarak çalışmaya başladığını 14.06.2010 tarihinden emekli olarak işyerinden ayrıldığını, davalı işveren Haymana Belediye Başkanlığı’nda haftanın yedi günü çalıştığını, her gün en az oniki saat çalıştığını, resmi ve dini bayramlarda çalıştığını belirterek fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil çalışmaları karşılığı ücret alacağı, tasarrufu teşvik kesintisi ve nema alacağının toplu iş sözleşmesinden kaynaklanan hakları ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir. Davalı Haymana Belediye Başkanlığı vekili zamanaşımı defi ile dava konusu sosyal hakları bordro ile ödendiğini belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur. Davalı hazine vekili tasarrufu teşvik kesintisi ve nema alacağına ilişkin husumetin davalı işverene ait olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece görüşüne başvurulan hesap bilirkişisinin düzenlediği 07.07.2011 tarihli rapora itibarla davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Karar davalılar tarafından temyiz edilmiştir. 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı hazine vekilinin tüm davalı Haymana Belediye Başkanlığı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davacı, davalı işyerinde dini ve milli bayramlar dahil günde en az oniki saat olmak üzere haftanın yedi günü çalıştığını belirterek bu çalışmalar karşılığı ücret alacağı isteğinde bulunmuş, mahkemece bilirkişi raporunda davacı tanıklarının beyanları esas alınarak davacının davalı belediyeye ait hamamda gece bekçiliği yaptığı dönem için son beş yıllık süreye ilişkin olarak hesaplanan hafta tatili ve ulusal bayram, genel tatil ücret alacağı hüküm altına alınmıştır. Karara esas alınan bilirkişi raporunda söz konusu alacaklar işyeri kaydı olmadığından davacı tanıklarının beyanlarına göre hesaplanmıştır. Ancak davacının hesaplama yapılan dönemde davalı belediyeye ait hamamda gece bekçiliği işi yaptığı anlaşılmaktadır. Dosya içeriğinden davacının gece bekçisi olarak çalıştığı dönemde davalı işyerinde davacıdan başka aynı iş için görevlendirilen işçi olup olmadığı anlaşılamamaktadır. Davalı işyerinde hamamdaki bekçilik işi için davacıdan başka görevlendirilen işçi olup olmadığı belirlenmeden tek bir bekçi çalışmış gibi hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücret alacağı isteklerinin hüküm altına alınması hatalıdır. 3-Yıllık izin ücretinin ıslahla arttırılan kısmı için ıslah tarihi yerine hüküm altına alınan yıllık izin ücretinin tamamına dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi de ayrı bir bozma nedenidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.