MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 17. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 14/12/2017 tarih ve 2015/189-2017/435 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili ve katılma yoluyla davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili aleyhine İstanbul 1. İcra Müdürlüğünün 2011/8064 Esas sayılı dosyasından borcun kapsamı ve temerrüde ilişkin ihtarname gönderilmeden davalı tarafından takibe geçildiğini, gıyabında takibin kesinleştirildiğini, davacının davalıdan aldığı hizmet sebebi ile bir borcunun bulunmadığını, davalının takip dosyasına alacağın ispatına yönelik bir belge sunmadığını, davalının takibin kesinleşmiş olmasına güvenerek müvekkili tarafından 3. bir kişiye satılan “Peynir Gemisi” isimli gemiyi muhafaza altına aldırıp cebren sattırdığını, takip talebinde bir sözleşme olmaksızın aylık 1,50 oranında faiz talebinde bulunulmasının haksız olduğunu, takibin haksız ve kötüniyetli olduğunu ileri sürerek İstanbul 1. İcra Müdürlüğünün 2011/8064 Esas sayılı takip dosyasında talep edilen asıl alacak ve ferileri yönünden borçlu olmadıklarının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının 22/12/2010 ve 15/04/2011 tarihli belgeler ile bu belgelerde yer alan teknelerin borcunu üstlendiğini, takibe konu borcun sebebinin teknelerin davalı şirketten aldığı hizmet bedelleri olduğunu, faiz talebinin fahiş olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalı şirketin ticari defterlerinde davacı şirketin cari hesabının “Tekne” ve “Ticari Ünite” olmak üzere iki ayrı hesapta tutulduğu, İstanbul 1. İcra Müdürlüğünün 2011/8064 E sayılı dosyası ile takip başlatılan alacağın “Tekne” hesabına ait olduğu, davalı şirket kayıtları üzerinde yapılan incelemede 13.05.2011 takip tarihi itibariyle davacı şirketin davalı şirkete “Tekne” cari hesabından dolayı 62.497,33 TL borçlu olduğunun görüldüğü, kayıtların istisnalar haricinde davacı şirket kayıtları ile örtüştüğü, 14.01.2011 tarihinde davacı MTM Yatçılık Tur. İth. İhr. San. ve Tic. A.Ş’ne gönderilen ve davacı şirket tarafından onaylanan cari hesap mutabakatına göre de 31.12.2010 tarihi itibariyle bakiyenin 63.925,01 TL olduğu, davacı taraf anılan belgeye yetkisiz kişilerce ve çifte temsileaykırı olarak imzalandığından bahisle itirazda bulunmuş ise de taraflar arasında ticari ilişkinin bulunduğu ve hizmetin alındığı hususunun gerek tarafların ticari defterlerinin incelenmesinden gerekse dosyada bulunan kira sözleşmelerinden de anlaşıldığı, taraflar arasında süregelen ve uygulamaya dönüşen ilişkide şirket kaşesi de kullanılarak atılan imzaya itirazların MK md 2 uyarınca dürüstlük kuralı ile bağdaşmadığı gerekçesi ile davacının davasının kısmen kabulüne, davacının İstanbul 1. İcra Müdürlüğünün 2011/8064 esas sayılı takip dosyasında 62.497,33 TL borçlu olduğunun, 2.374,22 TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmiştir.
Kararı, davacı ve katılma yolu ile davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalı vekilinin temyiz itirazlarına gelince, mahkemece benimsenen 09/03/2017 tarihli bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. 09/03/2017 tarihli bilirkişi raporunda, incelenen birbirini teyit eden taraf defter ve kayıtlarına göre “Tekne Cari hesabı” ve “Ticari Ünite” hesabından dolayı davalının davacıdan toplam 81.430,40 TL alacaklı bunun 62.497,33 TL kısmının "Tekne", 18.933 TL"lik kısmının ise "Ticari Ünite" cari hesabına ilişkin olduğu belirtilmiştir. Davalı taraftan davacı hakkında başlatılan icra takibinde, gerek bağlama ücreti ve gerekse ticari ünite ücreti olarak hak edilen sair ücretlerin istenildiği gözetildiğinde, davacının davalıya olan cari hesap borcunun takibe konu toplam alacak miktarından fazla olduğu anlaşılmakla davanın tümü ile reddine karar verilmesi gerekirken bilirkişinin sadece tekne hesabına ilişkin ayrı bir kalem olarak hesapladığı tutar dikkate alınmak ve bu tutarın takip tutarından indirilmesi suretiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, bu sebeple davalı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile hükmün davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 11/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.