Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/16005 Esas 2022/15747 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2020/16005
Karar No: 2022/15747
Karar Tarihi: 22.06.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/16005 Esas 2022/15747 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir hakaret suçu davasında sanığın mahkumiyetine hükmetmiştir. Ancak, Basit Yargılama Usulü düzenlemesi yönünden Anayasa Mahkemesi tarafından yapılan iptal kararı sonucunda, suç yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek hüküm bozulmuştur. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 251. maddesi ve Anayasa'nın 38. maddesi de belirtilmiştir."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanun'un 24. maddesiyle değişik CMK'nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK'ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin Anayasa Mahkemesi’nin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 Karar sayılı kararıyla "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa'nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK'nın 251/1. maddesi kapsamına giren suç yönünden; Anayasa'nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 7 ve 5271 sayılı CMK'nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 22/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
