Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/312 Esas 2019/12509 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/312
Karar No: 2019/12509
Karar Tarihi: 15.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/312 Esas 2019/12509 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükümleri temyiz edilmiştir. Kararda, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi ve fıkrasına göre gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsendiği belirtilmiştir. Bu yönteme göre önce bilinen en son adres esas alınarak normal tebligat çıkarılıp, tebligatın iade edilmesi halinde adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği vurgulanmıştır. İnceleme sonucunda ise gerekçeli kararın katılanın son bilinen adresi olan MERNİS adresine usulsüz olarak doğrudan tebliğ edildiği tespit edilmiştir. Dolayısıyla kararın, katılana usulüne uygun olarak tebliğ edilip, tebellüğ belgesi ile verilmesi halinde temyiz dilekçesinin eklenmesi ve bu konuda ek tebliğname düzenlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2, 21/2, 23/1-8 ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddeleri.

17. Ceza Dairesi 2019/312 E. , 2019/12509 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. madde ve fıkrasının "Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır." hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (Bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"na göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre "Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılmasına" dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiğinin anlaşılması karşısında; incelemeye konu dosyada gerekçeli kararın katılanın son bilinen adresi olan MERNİS adresine usule aykırı olarak doğrudan 21/2"ye göre tebliğ edilmesi sonucu katılana hükümleri temyiz etme imkanı tanınmadığı anlaşıldığından, gerekçeli kararın yukarıdaki açıklamalara göre, katılan ..."a usulüne uygun olarak tebliğ edilip, tebellüğ belgesi ile verilmesi halinde temyiz dilekçesinin eklenmesi ve bu konuda ek tebliğname düzenlenmesi için diğer yönleri incelenmeyen dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.