Mahkemesi : Ankara 14. İş Mahkemesi
Tarihi : 19.12.2013
No : 2012/75-2013/766

Dava, Kurum işleminin iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın usulden reddine karar vermiştir.
Hükmün, davalı Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi .. tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
15.11.2009 günü itibarıyla kendisine 5434 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanunu hükümlerine göre davalı Kurumca emekli aylığı bağlanan ve 12.03.2010 tarihinden itibaren serbest avukat olarak çalışmaya başlayan iştirakçi konumundaki davacının bu faaliyeti nedeniyle aylıklarından 01.04.2010 gününden itibaren sosyal güvenlik destek primi kesintisi yapılmaya başlanıldığı anlaşılmakta olup istem, anılan Kurum işleminin iptali ile kesinti tutarlarının yasal faiziyle birlikte geri ödenmesine ilişkindir.
Davanın yasal dayanaklarından olan 1479 sayılı Kanunun ek 20. maddesinin 3. fıkrasında, diğer sosyal güvenlik kanunlarına göre yaşlılık ve malûllük aylığı bağlananlardan 24. maddenin (I) numaralı bendinde belirtilen kapsamda çalışmaya başlayanların, çalışmaya başladıkları ayı izleyen ay başından itibaren, çalışmalarının sona erdiği ay dahil sosyal güvenlik destek primi ödeyecekleri belirtilmiştir. 5510 sayılı Kanunun 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 30. maddesinin 3. fıkrasında ise, bu Kanunun yürürlüğe girdiği günden sonra ilk defa sigortalı olan kişilerden yaşlılık aylığı bağlandıktan sonra, 4. maddenin 1. fıkrasının (b) bendinin (4) numaralı alt bendi hariç olmak üzere diğer alt bentlerine tabi çalışmaya başlayanlardan aylıklarının kesilmemesi için yazılı istekte bulunanların yaşlılık aylıklarının ödenmesine devam edileceği, bunlardan, almakta oldukları aylıklarının % 15’i oranında sosyal güvenlik destek primi kesileceği, ancak kesilecek olan bu tutarın, 4. maddenin 1. fıkrasının (b) bendine tabi sigortalılara ilgili yılın Ocak ayında ödenen en yüksek yaşlılık aylığından alınabilecek sosyal güvenlik destek priminden fazla olamayacağı, sosyal güvenlik destek primine tabi olanların primlerinin, aylıklarından kesilmek suretiyle tahsil edileceği hüküm altına alındıktan sonra geçici 14. maddesinde, bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce iştirakçi veya sigortalı olanların, vazife malûllük, malûllük ve yaşlılık veya emekli aylığı bağlananlar ve bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte sosyal güvenlik destek primi ödeyerek çalışmaya devam edenler hakkında sosyal güvenlik destek primine tabi olma bakımından bu Kanunla yürürlükten kaldırılan ilgili kanun hükümlerinin uygulanmasına devam edileceği, ancak, bu Kanunun 4. maddesinin 1.
fıkrasının (b) bendi kapsamında sigortalı sayılanlardan, ilgili kamu kurum ve kuruluşlarından alınacak belgelerle doğrulamak kaydıyla faaliyette bulunulmadığına ilişkin süreler hariç olmak üzere çalışılan süreleri için, sosyal güvenlik destek primi oranı olarak bu Kanunun 30. maddesinin 3. fıkrasının (b) bendinde belirtilen hükümlerin uygulanacağı bildirilmiş, 101. maddesinde de bu Kanunda aksine hüküm bulunmayan durumlarda, bu Kanun hükümlerinin uygulanmasıyla ilgili ortaya çıkan uyuşmazlıkların iş mahkemelerinde görüleceği açıklanmıştır.
Yukarıdaki yasal düzenlemeler ışığında dava değerlendirildiğinde, taraflar arasındaki hukuki ilişki, çekişmenin niteliği ve dayanılan hukuki sebep dikkate alındığında, bu tür davaların iş mahkemelerinin görev alanı içerisinde yer aldığı belirgindir. Nitekim daha öncesinde, 5434 sayılı Kanun hükümleri gereğince 15.05.2006 tarihi itibarıyla kendisine emekli aylığı bağlanan ve 26.05.2006 gününden itibaren 1479 sayılı Kanunun 24/1. maddesi kapsamında çalışmaya başlayan iştirakçi ile 07.01.2009 tarihinden itibaren 5434 sayılı Kanuna göre emekli aylığı almakta olan ve 07.07.2009 günü itibarıyla serbest avukatlık mesleğine başlayan başka iştirakçinin aylıklarından gerçekleştirilen sosyal güvenlik destek primi kesintisi işlemlerinin iptaline yönelik olarak 2 dava açılmış, iş mahkemelerinde görülen davalarda verilen kararların temyiz denetimlerini yerine getiren Yargıtay 10. ve 21. Hukuk Dairelerince esasa yönelik olarak hükümler bozulmuş, ilk derece mahkemelerince verilen direnme kararları bu kez Yargıtay Hukuk Genel Kurulunca incelenerek 23.01.2013 gün ve 2012/10-1149 Esas - 2013/147 Karar, 06.03.2013 tarih ve 2012/21-1356 Esas - 2013/325 Karar sayılı ilamlarla aynı gerekçelerle yeniden bozulmuş, böylelikle Dairemiz ile birlikte 21. Hukuk Dairesi ve Hukuk Genel Kurulu tarafından da bu tür uyuşmazlıklarda iş mahkemelerinin görevi benimsenmiştir.
Bu maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, mahkemece yanılgılı değerlendirme sonucu, taraflar arasındaki çekişmede idari yargı yoluna başvurulması gerektiği belirtilerek yargı yolunun caiz olmasına ilişkin dava koşulunun eksikliği nedeniyle usulden red kararı verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davalı Kurum vekilince bu yönde temyiz itirazı bulunmamasına karşın göreve ilişkin kendiliğinden yapılan değerlendirme üzerine hükmün bozulması gerekmektedir.
S O N U Ç : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 27.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.