1. Ceza Dairesi Esas No: 2016/6006 Karar No: 2018/2290 Karar Tarihi: 15.05.2018
Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/6006 Esas 2018/2290 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Karar, Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilmiştir ve sanık kasten öldürme suçundan 15 yıl hapis cezasına çarptırılmıştır. Sanığın savunmasında maktulün telefonunu da aldığını itiraf etmesi nedeniyle hırsızlık suçu hakkında da kamu davası açılması mümkün görülmüştür. Deliller incelendikten sonra suçun sübutu kabul edilmiş ve sanığın cezası azaltıcı sebepler değerlendirilerek belirlenmiştir. Suçun canavarca hisle işlendiği gerekçesiyle haksız tahrik hükmü uygulanmamıştır. Kararda TCK’nun 81, 29, 62 ve 53. maddelerinin uygulama yerleri belirtilmiştir. 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesi Anayasa Mahkemesi kararıyla kısmen iptal edilmiş olsa da bu durum yeniden yargılamayı gerektirmediği için hüküm onanmıştır.
1. Ceza Dairesi 2016/6006 E. , 2018/2290 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi ÖLDÜRÜLEN : ... SUÇ : Kasten öldürme HÜKÜM : TCK.nun 81, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Sanık ..."ın duruşmada yapmış olduğu savunmasında maktulün evinden çıkarken maktulün telefonunu da aldığını beyan etmesi karşısında, zamanaşımı süresi içinde hakkında hırsızlık suçundan kamu davası açılması mümkün görülmüştür. Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın, maktul ..."ü kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ve tahrike ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları değerlendirilip inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin suçun kastın aşılması suretiyle işlendiğine ve yaş düzeltme davasının sonucunun beklenmediğine, katılanın suçun canavarca hisle işlendiğine ve haksız tahrik hükmünün uygulama yeri bulunmadığına ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3 maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, re"sen de temyize tabi hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 15/05/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.