12. Ceza Dairesi 2019/5599 E. , 2020/2514 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 50, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafii tarafından 29/02/2016 tarihli dilekçeyle yargılamanın yenilenmesi talebinde bulunmuş ise de; 5271 sayılı CMK’nın 311. ve 318. maddeleri gereğince kesinleşen hükümlere yönelik hükmü veren mahkemeye yargılamanın yenilenmesi kanun yoluna başvurulabileceğinin mümkün olduğu anlaşılmıştır.
Olay günü, saat 19.20 sıralarında, meskun mahalde, aydınlatması olan, iki yönlü, dört şeritli, kuru asfalt yolda sanık sevk ve idaresindeki otomobil ile seyir halinde iken olay mahalline geldiğinde, şerit ihlali yaparak karşı yön şeridine geçtiği sırada, karşı yön şeridini takiben gelen ...’ın sevk ve idaresindeki motosiklet ile çarpışması ile sanığın asli kusurlu olarak motosiklet sürücüsü ...‘ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir, motosiklette yolcu olarak bulunan ...‘un basit tıbbi müdahale ile giderilemez, ağır beşinci derece kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmalarına neden olduğu olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, eksik inleme ile karar verildiğine, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kanun hükümlerinin uygulanmadığına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine dayanak teşkil eden uygulama maddesinin TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi olarak gösterilmemesi ve adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi sureti ile TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 4. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 455 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 9100 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
