MAHKEMESİ : ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 02/10/2018 tarih ve 2015/609 E- 2018/317 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin reddine dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi"nce verilen 10/06/2019 tarih ve 2019/102 E- 2019/268 K. sayılı ek kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı ..."nın tarım kredi kooperatifi aracılığıyla ... Ziraat Bankası Şubesinden kredi çektiğini, müvekkili ..."ın ise çekilen kredi için kefil olduğunu, ..."nın kredi borcunu ödemediğini ve ödeme gücünün bulunmamasından dolayı tarafların bir araya gelerek anlaşma yaptıklarını, anlaşmaya göre; davacının kredi borcunu ödeyeceği, davalının ise ödenen borca karşılık bir kısım tarlaları ise 01.09.2009 vadeli bono vermesinin kararlaştırıldığını, borcun gecikmeli de olsa davacı ... tarafından ödendiğini ve hesabın kapatıldığını, ancak davalının 50.000,00 TL tutarındaki bonoyu ödemediğini, davacının davalı aleyhinde icra takibi başlattığını ancak dosyayı takip edememesi üzerine bononun zamanaşımına uğradığını ileri sürerek davacının davalıdan 50.000,00 TL alacaklı olduğunun tespitine ve bu bedelin yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının davalıya yönelik tüm alacak taleplerinin zamanaşımına uğradığını, müvekkilinin 15.09.2009 tarihinde adına kayıtlı olan altı parça taşınmazını ve yine dayısı Mevlüt Sarı adına kayıtlı olan taşınmazı bono da dahil olmak üzere tüm borcuna karşılık davacı ..."a devrettiğini, bu nedenlerle müvekkilinin davacıya borcu bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, davanın kabulüne, dava konusu 50.000,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, karara karşı davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, dosya üzerinden yapılan istinaf incelemesinde; taraflar arasındaki asıl ilişkinin kefalet ilişkisinden kaynaklanması, davacının asıl ilişkiye dayanması, kefalet konusundaki asıl ilişkinin varlığının ve davacı tarafından yapılan ödemelerin ispatlanması, müteselsil kefalet sebebiyle rücu alacağında TBK"nın 146.maddesinde düzenlenen 10 yıllık genel zamanaşımı süresinin dolmaması, TBK"nın 133/2.maddesi uyarınca özellikle mevcut bir borç için kambiyo taahhüdünde bulunulması veya yeni bir alacak senedi yada yeni bir kefalet senedi düzenlenmesi tarafların açık yenileme iradeleri olmadıkça yenileme sayılmayacağı gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi ek karar ile, kararın HMK’nın 342. maddesi uyarınca kesin olduğu gerekçesiyle istinaf başvurusunun reddine karar verilmiş, davalı vekili ek kararı temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince temyiz isteminin süre yönünden reddine ilişkin olarak verilen ek kararda hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi ek kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen temyiz isteminin süre yönünden reddine ilişkin kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 2.561,62 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 10/02/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.