Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/4462 Esas 2020/7979 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4462
Karar No: 2020/7979
Karar Tarihi: 08.09.2020

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/4462 Esas 2020/7979 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir müştekinin kontörü bitmiş telefonunu isteyerek hileli hareketlerle haksız menfaat elde etmiş ve güveni kötüye kullanma suçunu işlemiştir. Ancak hükmün değerlendirilmesinde uzlaştırma işlemlerinin sonucuna göre sanığın hukuki durumunun dikkate alınması gerektiği ve suçun aslında dolandırıcılık suçunu oluşturduğu hatasına düşülmüştür. Bu sebeple mahkumiyet hükmü BOZULMAKTADIR. Suç olarak bahsedilen kanun maddeleri: TCK’nın 155/1, 43/2, 62, 51, 52/2 ve 157/1 maddeleri ile 5271 CMK’nın 253. ve 254. maddeleri. Ayrıca, bozma sebebi olarak da 1412 CMUK’nın 321. maddesi gösterilmiştir.

15. Ceza Dairesi 2020/4462 E. , 2020/7979 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/1, 43/2, 62, 51, 52/2 maddeleri gereğince mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, sokakta yürüyen müştekiyi durdurup kontörünün bittiğini ve abisini arayacağını söyleyerek telefonunu istediği, telefonu aldıktan sonra hızlıca kaçarak uzaklaştığı iddia edilen somut olayda; sanığın hileli hareketlerle müştekiden haksız menfaat temin etmesi şeklindeki eyleminin TCK"nın 157/1 maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçunu oluşturduğu ve hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemleri yapılmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması gerektiği gözetilmeksizin, suç vasfında hataya düşülerek güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 08/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.