İş sözleşmesinin geçerli sebep olmadan davalı işveren tarafından feshedildiğini belirten davacı işçi, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir..
Davalı vekili, cevap vermemiş ve duruşmaya da katılmamıştır.
Mahkemece, iş sözleşmesinin haklı ve geçerli sebebe dayanılarak feshedildiğinin davalı tarafça kanıtlanamadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. maddesinin birinci fıkrasına göre iş güvencesi hükümlerinden yararlanmak için otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerinde çalışmak gerekir. Aynı maddenin dördüncü fıkrasına göre işverenin aynı iş kolunda birden fazla işyerinin bulunması halinde, işyerinde çalışan sayısı bu işyerlerinde çalışan toplam işçi sayısına göre belirlenir. İşçi sayısına ilişkin bu hüküm nispi emredici olduğundan, daha az işçi sayısını öngören sözleşme hükümleri geçerli kabul edilmektedir.  
Otuz işçi sayısının belirlenmesinde fesih bildiriminin işçiye ulaştığı tarih itibariyle belirli-belirsiz süreli, tam-kısmi süreli, daimi-mevsimlik sözleşmelerle çalışan tüm işçiler dikkate alınır.
Dosya içeriğine göre, davacının çalıştığı davalıya ait 1024524 sicil nolu işyerinde fesih tarihi itibariyle 25 işçi bulunduğu anlaşılmaktadır. Ayrıca, davalıya ait farklı sicil nolu işyerlerinde de fesih tarihi itibariyle çalışan işçiler bulunduğu ve davalıya ait işyerlerinin işçi toplamının 30"dan fazla olduğu görülmektedir. Ancak, davalıya ait diğer işyerleri ile davacının çalıştığı işyerinin aynı iş kolunda olup olmadığı anlaşılamamaktadır. Bu durumda, davalı işverenin aynı işkolunda birden fazla işyerinin bulunması halinde, işyerinde çalışan sayısı bu işyerlerinde çalışan toplam işçi sayısına göre belirleneceğinden, davalıya ait işyerlerinin aynı iş kolunda bulunup bulunmadığının araştırılarak, sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.