Resmi belgede sahtecilik - dolandırıcılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12566 Esas 2019/7628 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/12566
Karar No: 2019/7628
Karar Tarihi: 06.11.2019

Resmi belgede sahtecilik - dolandırıcılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12566 Esas 2019/7628 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından yargılanmış ve dolandırıcılık suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir. Temyiz incelemesinde, dolandırıcılık suçuna ilişkin hükmün yerinde görülmemiş olduğu ve temyiz nedenleri reddedilmiştir. Ancak resmi belgede sahtecilik suçuyla ilgili olarak yapılan incelemede, sanığın uzlaşma kapsamında bulunmayan iki suçu birlikte işlemesi nedeniyle 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesinde yapılan değişiklikten faydalanamayacağı belirtilerek hüküm bozulmuştur.
Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- CMK'nin 253/3. maddesi
- 6763 sayılı kanunun 34. maddesiyle değişiklik yapılan 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/12566 E. , 2019/7628 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın dolandırıcılık eylemini uzlaşma kapsamında bulunmayan resmi belgede sahtecilik suçuyla birlikte işlemesi karşısında, CMK"nin 253/3. maddesindeki düzenleme nedeniyle 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesinde yapılan değişiklikten faydalanamayacağı belirlenerek yapılan incelemede;
I- Dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiile uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümde bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA,
II- Resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz nedenlerinin incelenmesine gelince;
1-Belgede sahtecilik suçlarında aldatıcılık niteliği bulunup bulunmadığının takdir ve tayini hakime ait olup, suça konu...."un kimlik bilgilerini içeren üzerinde sanığa ait fotoğraf bulunan nüfus cüzdanı aslının araştırılarak getirtilip duruşmada incelenmek suretiyle yasal unsurlarının tam olup olmadığı ve aldatıcılık niteliğinin bulunup bulunmadığı hususunda gözlem yapılması, denetime imkan verecek şekilde belge aslının dosya içerisinde bulundurulması, nüfus cüzdanı aslının ele geçirilememesi halinde ise şüpheden sanık yararlanır ilkesi uyarınca aldatma niteliği tespit edilemeyeceğinden unsurları oluşmayan suçtan sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile hüküm kurulması,
2-Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
06.11.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.