5015 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/6334 Esas 2020/97 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6334
Karar No: 2020/97
Karar Tarihi: 06.01.2020

5015 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/6334 Esas 2020/97 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 5015 sayılı yasaya muhalefet suçundan hükümlü olduğu davada verilen kararı inceledikten sonra, hukuka aykırı bulduğu bazı durumlardan dolayı kararı bozmuştur. Sanık hakkında, suç tarihinde yürürlükte olan 5607 sayılı Yasanın 3/1-2. maddeleri uyarınca hüküm kurulması gerekirken, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren ve uygulama yeri bulunmayan 5607 sayılı Yasanın 3/10. maddesi uyarınca hapis cezasına arttırım yapılmıştır. Ayrıca, kazanılmış hak kapsamında sanığın cezası belirlenirken, CMK'nun 326/son maddesi yerine 307/4. maddesine atıfta bulunulmuştur. Hüküm gereği, sanığın cezası 1 yıl 8 ay hapis ve 5 gün adli para cezası olarak belirlenmiştir. Tasfiye edilmeyen eşya için müsadere kararı verilmesi gerektiği de belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5015 Sayılı Yasaya Muhalefet
- 5607 Sayılı Yasanın 3/1-2. maddeleri
- 5607 Sayılı Yasanın 3/10. maddesi
- CMK'nun 326/son maddesi
- CMK'nun 307/4. maddesi
- TCK'nun 52/2. maddesi
- 5237 Sayılı TCK'nun 54/4. maddesi
- 1412 Sayılı CMUK'un 321. maddesi

7. Ceza Dairesi 2018/6334 E. , 2020/97 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, aracın sahibine iadesine

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Davaya katılmasına karar verilen ... İdaresi"nin gerekçeli karar başlığında müşteki olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Katılan ... İdaresi vekilinin temyiz isteğinin suçta kullanılan nakil vasıtasına yönelik olduğu kabul edilerek katılan vekilinin buna ilişkin sınırlı temyizi ile sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında, uyulmasına karar verilen Yargıtay Bozma İlamına göre suç tarihinde yürürlükte bulunan 5607 sayılı Yasanın 3/1-2. maddeleri uyarınca hüküm kurulması gerekirken suç tarihinden sonra yürürlüğe giren ve uygulama yeri bulunmayan 5607 sayılı Yasanın 3/10. maddesi uyarınca arttırım yapılması,
Kabule göre;
1. 1 yıl 4 ay hapis cezası üzerinden 5607 sayılı Yasanın 3/10. maddesine göre 1/2 oranında arttırım yapılırken hapis cezasının "1 yıl 12 ay" olarak belirlenmesi yerine "2 yıl" olarak yazılması,
2. Sanık hakkında kazanılmış hak uyarınca ceza tayin edilirken uygulama maddesinin CMK"nun 326/son maddesi yerine CMK"nun 307/4. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3. CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak nedeniyle sanığın cezasının, 1 yıl 8 ay hapis cezası ve 100,00 TL adli para cezasının infaz olunacağının belirtilmesi ile yetinilmesi gerekirken; sanığın 1 yıl 8 ay hapis ve 5 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına hükmedilmesi,
4. Hükmolunan gün adli para cezasının TCK"nun 52/2. maddesi uyarınca paraya çevrilmemesi,
5. Davaya konu eşya hakkında 22.02.2011 tarihli duruşmada 4 nolu ara kararı ile tasfiye kararı verildiğinin anlaşılması karşısında, eşya tasfiye edilmiş ise tasfiye bedelinin hazine adına irad kaydına, tasfiye edilmemiş ise 5607 sayılı Kanunun 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,Yasaya aykırı, katılan ... İdaresi vekilinin ve sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.