Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/2121 Esas 2020/7959 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2121
Karar No: 2020/7959
Karar Tarihi: 08.09.2020

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/2121 Esas 2020/7959 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yapılan istinaf başvurularını reddetti. İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığı belirtildi. Bu doğrultuda, temyiz isteminin reddine karar verildi.
5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığı ifade edildi.

15. Ceza Dairesi 2020/2121 E. , 2020/7959 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Temyiz talebinin reddi

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükmü hakkında sanık, sanık müdafii ve O yer Cumhuriyet savcısı tarafından istinaf başvurusunda bulunulmasından sonra, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesi"nin istinaf başvurusunun düzelterek esastan reddine dair hükmünün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesi’nin temyiz talebinin reddine dair verdiği ek karar sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşüldü;
Hükmolunan cezaların miktar ve türleri gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, temyiz isteminin reddine dair 24/04/2019 tarih ve 2018/ 1585 Esas, 2018/413 Karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden; ek karara yönelik sanık müdafinin temyiz itirazlarının CMK 302/1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE, 08/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.