4733 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/6349 Esas 2020/95 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6349
Karar No: 2020/95
Karar Tarihi: 06.01.2020

4733 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/6349 Esas 2020/95 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında 4733 sayılı Yasa'ya muhalefetten sonuç cezası olarak 1 yıl 3 ay hapis ve 100 TL adli para cezası verilmiştir. Davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmayan İdare'nin temyiz talebi reddedilmiştir. Sanığın temyiz talebi incelenmiş, önceki hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Yapılan incelemede, CMUK'un 326/son maddesi gereği sanığın kazanılmış hakkı gereği önceki hükümde yer alan sonuç cezanın infazına karar verilmesi gerektiği belirtilerek, sanığın 1 yıl 3 ay hapis ve 4 gün adli para cezası karşılığı olan 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına hükmedilmesi yanlış olduğu sonucuna varılmıştır. Ayrıca, kaçak eşyanın müsadere yerine TCK'nun 54/4. maddesi uygun görülerek müsadere edilmesi gerekmektedir. Kanun maddeleri: 4733 sayılı Yasa, 5752 sayılı Yasa, 5320 sayılı Yasa, 1412 sayılı CMUK, 5607 sayılı Yasa, TCK'nun 54/4. maddesi.

7. Ceza Dairesi 2018/6349 E. , 2020/95 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Müşteki ... İdaresi vekilinin temyizine yönelik yapılan incelemede;
Sanığın eyleminin suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği itibarıyla 5752 sayılı Yasa ile değişik 4733 sayılı Yasa kapsamında kaldığı cihetle, suçtan doğrudan zarar görmeyen ... İdaresi"nin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığından, ... İdaresi vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II) Sanığın temyiz talebinin incelenmesinde ise;
1.Mahkemenin sanığa yönelik vermiş olduğu 12.03.2013 tarihli ilk kararında sanık hakkında hükmün esasını oluşturan kısa kararda 1 yıl 3 ay hapis cezası ve 100,00 TL adli para cezasına hükmedildiği, bu kararın sanık tarafından temyiz edildiği ve Dairemizce 30.03.2016 tarih, 2014/26479 Esas - 2016/4580 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulmasına hükmedildiği, bozmadan sonra kurulan incelemeye konu kararda ise CMUK"nun 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkı gereği önceki hükümde yer alan sonuç cezanın infazına karar verilmesi gerekirken, sanığın 1 yıl 3 hapis cezası ve 4 gün adli para cezası karşılığı olan 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına hükmedilmesi,
2.Dava konusu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi atfı yapılmadan ve TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesi yerine TCK"nun 54. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca,
1.Hükmün 3.fıkrasında yer alan ""sonuç olarak 1 yıl 3 ay hapis ve 4 gün adli para cezası karşılığı olan 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına"" ifadesinin hükümden çıkarılarak, yerine "CMK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın cezasının kazanılmış hakkı gözetilerek 1 yıl 3 ay hapis ve 100,00 TL adli para cezası olarak İNFAZINA" ibaresinin eklenmesi,
2.Hükmün eşya müsaderesine ilişkin fıkrasından "5237 Sayılı TCK"nun 54." ifadesinin çıkartılarak yerine "5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaletiyle TCK"nun 54/4." ifadesinin eklenmesi ve sair kısımlarının aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

.