1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı vekili, müvekkilinin 29/01/2008 - 12/05/2009 tarihleri arasında şoför olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız ve ihbarsız olarak feshedildiğini, tazminatlarının ve işçilik alacaklarının ödenmediğini, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 100.00 TL kıdem tazminatı, 50.00 TL ihbar tazminatı, 50,00 TL yıllık izin ücreti, 50.00 TL fazla mesai ücreti ve 50.00 TL genel tatil ücretinin dava tarihinden itibaren işleyecek kanuni faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş, 15/03/2011 tarihli dilekçesi ile davasını bilirkişi raporuna göre ıslah etmiştir.
Davalı vekili, davanın yersiz olduğunu, davacının 9-11-12/05/2009 tarihlerinde mazeretsiz olarak işe gelmediğini, hakkında tutanak tutulduğunu, 4857 sayılı İş Kanunu"nun 25/2-g maddesi gereğince haklı nedenle derhal fesih hakkınının kullanıldığını, bu nedenle ihbar ve kıdem tazminatı ödenmesinin mümkün olmadığını, davacının bordroları ihtirazi kayıtsız olarak imzaladığını, diğer alacakları yönünden davacının firmayı ibra ettiğini belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının iş sözleşmesinin davalı işverence devamsızlık tutanaklarına dayanılarak haklı nedenle feshedildiğinin iddia edildiği, tanık beyanlarına göre iş sözleşmesinin gerekçesiz olarak feshedildiği, fesihten sonra işe gelmeyen davacı hakkında tutulan devamsızlık tutanaklarının haksız feshin kanuni sonuçlarından kurtulmaya yönelik olduğu, işverenin feshin haklı olduğunu kanıtlayamadığı, bu durumda davacının ihbar ve kıdem tazminatına hak kazandığı, davacının yıllık iznini kullanmadığı, işverence yıllık izin defteri ibraz edilmediği, ücret bordrolarında da yıllık izinle ilgili bir sütun bulunmadığı, tanık beyanlarına göre davacının fazla mesai yaptığı, genel tatillerde çalıştığı ancak ücretinin ödenmediği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davacı lehine yıllık izin ücretine hükmedilmişse de,  davacının   01/04/2009 - 17/04/2009   tarihleri   arasında   14   gün   izin
kullandığına ilişkin davalı işverence sunulan 31/03/2009 tarihli izin formu değerlendirmeye tabi tutulmadan eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15/03/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.