MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasında görülen genel kurul kararının iptali davasının yapılan yargılaması sonucu verilen hükmün temyizi üzerine Dairemizin bozmasına karşı, yerel mahkemenin direnme kararının temyiz edilmesi ve dosya Hukuk Genel Kurulunca Dairemize gönderilmiş olmakla gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı, davalı kooperatifin üyesi olduğunu, 30.03.2013 tarihli genel kurulda vecibelerini zamanında yerine getirmeyen ortaklara uygulanacak aylık gecikme cezasının görüşüldüğünü, başkanın divana teklif ettiği aylık %5"lik gecikme cezası teklifini divan başkanının az bulup, aylık %10 olması için genel kurul üyelerine ısrarda bulunup oylattığını, kendisinin aylık %1,5"lik teklifinin yeterli desteği bulmadığını, %10"luk teklifin kabul edildiğini, alınan bu kararın adil olmayıp, vicdani ölçülere sığmayan, haksız bir karar olduğunu, Borçlar Kanunu"nun 120. maddesine aykırı olduğunu ileri sürerek, genel kurulda %10 gecikme cezası uygulamasına dair alınan kararın iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, kararın anasözleşmenin 23/1 ve Kooperatifler Kanunu"nun 42. maddesine uygun olduğunu, ortakların gerçek iradesini yansıttığını, davacının belirttiği hususların Borçlar Hukuku"na ait sözleşmelere uygulanacak yasal ve temerrüt faizine ilişkin olduğunu, kooperatif genel kurullarında alınan kararlarda uygulama yeri bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, iptali istenen gecikme cezasının medeni bir ceza veya tazminat olmadığı, bir nevi temerrüt faizi niteliğinde bulunduğu, kooperatif ile üyesi arasındaki ilişkinin ticari bir ilişki olmadığı, belirlenen oranın gerek genel kurul tarihi, gerekse genel kurul kararında belirtilen tarihler itibariyle fahiş olup, borçlunun temerrüdü halinde yıkımına neden olacak nitelikte bulunduğu, gecikme cezasının faiz niteliği ve 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 88/2. maddesi hükmü birlikte değerlendirildiğinde genel kurul kararının söz konusu yasa hükmüne aykırı olduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne dair verilen kararın, davalı vekilinin temyizi üzerine, Dairemizin 16.06.2014 tarih ve 2014/4780 E., 2014/4622 K. sayılı ilamı ile genel kurulca kararlaştırılan faizin kanunla belirlenen sınırın üstünde kalan kısmının iptal edilmesi gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
Direnme üzerine dosya Hukuk Genel Kuruluna gönderilmiştir. Ancak, 6100 sayılı Kanuna eklenen geçici 4/4. madde/fıkrası gereğince dosya Dairemize gönderilmiş olmakla, direnme kararının davalı vekilince süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan sonra;
Mahkemece, mahkemelerin kooperatif genel kurulu yerine geçerek kooperatifi bağlayıcı ve esastan karar veremeyeceği gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir. Genel kurulun yetkisine giren hususlarda karar vermek yetkisi genel kurula ait olup, bu husus için mahkemece esasa ilişkin karar verilemez. Dairemizin bozma ilamına uyulması halinde genel kurul yerine geçilerek karar verme sonucu doğacaktır. Bu nedenlerle hükmün onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile,...3. Asliye Ticaret Mahkemesi"nin 16.01.2015 tarih ve 2014/1898 E., 2015/19 K. sayılı direnme kararı yasaya uygun ve yerinde görüldüğünden direnme kararının ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.