MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Şikayet

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki davacı vekili eden tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden Daire"ye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:


KARAR

Borçlu vekili, müvekkili aleyhine başlatılan takipte Özel Çevre Kurumu"ndaki İstihkakı ve İller Bankası"ndaki payı ile müvekkiline ait araçlar üzerine haciz konulduğunu, bu araçların bir kısmının kamuya tahsisli olduğunu, Belediye Kanunu gereği haciz edilemeyeceğini ileri sürerek hacizlerin kaldırılmasına karar verilmesinı talep edilmiştir.
Mahkemece; şikayetinin kabulü ile Belediyeye ait araçlar üzerindeki haciz ile Özel Çevre Kurumu"ndaki istihkakı ve İller Bankası payına ilişkin haczin kaldırılmasına karar verilmiş,hüküm alacaklı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
5393 sayılı Belediye Kanunu"nun 15/son maddesinde; “Belediyenin proje karşılığı borçlanma yoluyla elde ettiği gelirleri, şartlı bağışlar ve kamu hizmetinde fiilen kullanılan malları ile belediye tarafından tahsil edilen vergi, resim ve harç gelirleri haczedilemez.” hükmüne yer verilmiştir. Öte yandan, yine bu maddeye göre haczedilmezlik şikayetinin kabul edilebilmesi için mahcuzların kamu hizmetinde fiilen kullanılması gerekli olup, kamuya tahsis kararı alınmasının sonuca etkisi bulunmamaktadır.
O halde borçlu belediyeye ait, taşınır ya da taşınmaz bir malın haczedilmezliği için o malın fiilen kamu hizmetinde kullanılmasının gerektiği tartışmasızdır. Ancak bir malın fiilen kamu hizmetinde kullanıldığının kabulü için, o malın kamu hizmetinin yürütülebilmesi amacına uygun bulunması gerekir.
Bir aracın, makam aracı olarak kullanılması, onun fiilen kamu hizmetinde kullanıldığı anlamına gelmeyeceği gibi, kamu hizmetinin yürütülebilmesi için belediye başkanının makam aracının bulunması da gerekmez. Zira belediyelerin görevleri 5393 sayılı Yasa"nın 14.maddesinde açıklanmış olup, bu görevlerin yerine getirilebilmesi için belediye başkanının makam aracının bulunması zorunlu değildir. Kaldı ki belde sakinlerinin müşterek nitelikteki ihtiyaçlarını karşılamak üzere kurulan, idari ve mali özerkliğe sahip kamu tüzel
kişisi olan belediyenin borcu var iken belediye başkanının makam aracı kullanması başta Anayasa"ya ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"ne aykırılık oluşturabileceği gibi kamu vicdanını da rahatsız edecektir.
Öte yandan 237 sayılı Taşıt Kanunu"nun 4.maddesinde kimlere makam aracı verileceği düzenlenmiş olup, belediye başkanı anılan yasa uyarınca kendisine makam aracı tahsis edilecekler arasında yer almamaktadır.
Bütün bu açıklamalar ışığında somut olayda; haciz konulan... ve ... plaka sayılı binek otomobillerin alınan bilirkişi raporunda ne şekilde ve hangi amaçla kullanıldığı, kamu hizmetinde fiilen kullanıp kullanılmadığı açıklanmamıştır. O halde Mahkemece, yukarıda belirtilen ilkeler doğrultusunda araştırma yapılarak bir karar vermek gerekirken bu konuda yeterli araştırma yapılmadan eksik bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ: Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366 ve HUMK"nun 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, İİK"nun 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 25,20 TL peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 21.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.