Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/35376 Esas 2022/16047 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2021/35376
Karar No: 2022/16047
Karar Tarihi: 23.06.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/35376 Esas 2022/16047 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, imar kirliliğine neden olma suçundan sanığın mahkumiyetine karar verilmiş ancak yerel mahkemece bozma kararı verilmiştir. Temyiz edenler, sanık ve katılanın vekili olup, hüküm bozulmuştur. Bunun nedeni ise sanığın suç tarihi itibariyle belediye imar planı sınırları veya özel imar rejimine tabi yerlerden olup olmadığı araştırılmadan mahkumiyet kararının verilmiş olması ve vekilin hak edişinin gözetilmemiş olmasıdır. Kanun maddesi ise TCK'nın 184/4. maddesidir. Bu maddeye göre, bu suçlar sadece belediye sınırları içerisinde veya özel imar rejimi bulunan yerlerde uygulanabilir."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İmar kirliliğine neden olma
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanık, katılan vekili
KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-TCK'nın 184/4. maddesinin; "Üçüncü fıkra hariç, bu madde hükümleri ancak belediye sınırları içinde veya özel imar rejimine tabi yerlerde uygulanır" hükmü uyarınca mücavir alanda anılan maddenin 1. fıkrasının uygulanamayacak olması ve 08/02/2008 tarihli Belediye Başkanlığı yazısında ‘’Belediye sınırları içinde kalmakta olup,imar planı yoktur.Orman köyüdür’’ şeklinde belirtilmesi karşısında; davaya konu imalatın yapıldığı taşınmazın suç tarihi itibariyle belediye imar planı sınırları veya özel imar rejimine tabi yerlerden olup olmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuksal durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile mahkumiyet kararı verilmesi,
2-Kendisini vekille temsil ettiren katılan lehine, CMK’nın 325/1 ve karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/1. maddesi uyarınca vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ... ve katılan ... vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme kısmen uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 23/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
