Danıştay 9. Daire 2020/105 Esas 2022/331 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2020/105
Karar No : 2022/331

TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVALI) … Vergi Dairesi Başkanlığı-…
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...

2- (DAVACI) …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, taraflarca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, bankalar üzerinden yapılan kişisel harcamaların elde edilen gelirle uyuşmadığı, bu nedenle yapılan bu harcamaların kayıt dışı hasılat olarak kabulü gerektiği ve kasa hesabının alacak bakiyesi vermesinin bu hususu desteklerde nitelikte olduğu yolunda düzenlenen vergi tekniği raporu esas alınarak hazırlanan vergi inceleme raporuna dayanılarak re'sen tarh edilen bir kat vergi ziyaı cezalı 2014 yılı gelir vergisi ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1,6. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden; kasa hesabının eksi bakiye vermesi nedeniyle bu tutarların kayıt dışı hasılat unsuru sayıldığı ancak buna ilişkin herhangi bir somut bilgi ve belgenin ortaya konulamadığı, vergi mevzuatında bu durumun kayıt dışı hasılat sayılacağına dair herhangi bir düzenlenme bulunmadığı, kişisel harcamalardan yola çıkılarak o dönemde kayıt dışı satışlar yapıldığı, yapılan bu harcamalar tutarında katma değer vergisi dahil hasılat elde ettiğinin kabul edildiği, hasılat kabul edilen bu paraların hangi şirket ya da kişilere yapılan işler karşılığında elde edildiğinin açıklanmadığı, yalnızca muhasebe kayıtları ve banka hesap hareketlerinden yola çıkılarak bu paranın kayıt dışı hasılat olduğuna kanaat getirildiği, bu tutarların kayıt dışı hasılat olduğunu ortaya koyan herhangi bir somut bilgi ve belge sunulamadığı, vergi tekniği raporunun, vergilendirme yapılabilmesi için gerekli ve şart olan vergiyi doğuran olay ve gerçek geliri tespit etmek şeklinde ifade edilen yasanın vergi incelemesi ile öngördüğü amaçtan uzak bulunduğu, yapılan vergi ziyaı cezalı tarhiyatta ve kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uygunluk bulunmadığı, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/6. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden ise; 2014 yılının muhtelif tarihlerinde kasa hesabının alacak bakiyesi verdiği ve davacı vekilinin "Tahsilatların muhasebe kayıtlarına intikal etmediğinden doğan farklardır. Kasıtlı yapılan işlemler değildir." şeklindeki ifadesi de dikkate alındığında, "kasa hesabı"na alacak bakiyesi verecek şekilde ve muhasebe usul ve esaslarına aykırı kayıt yapıldığından, bu özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasına ilişkin kısım yönünden dava kabul edilerek vergi ve cezaların kaldırılmasına, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/6. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden ise davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Dava dosyası kapsamında yer alan bilgi ve belgeler dahilinde yapılan inceleme neticesinde, Vergi Mahkemesi kararının, usul ve esas bakımından hukuka uygun olduğu belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 6545 sayılı Kanunla değişik 45/3. maddesine istinaden tarafların istinaf başvurularının reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI :
DAVALININ İDDİALARI: Savunma ve istinaf başvurusu dilekçelerindeki iddialar yinelenerek kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.

DAVACININ İDDİALARI: Dava ve istinaf başvurusu dilekçelerindeki iddialar yinelenerek kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMALARI : Taraflarca savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz istemlerinin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesi'nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kısmen kabulüne, kısmen reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik taraflarca yapılan istinaf başvurularını reddeden … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz isteminde bulunan davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca hesaplanacak nisbi harcın alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 10/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.