Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/16179 Esas 2022/16112 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ: Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM: Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Anayasanın 40/2, CMK’nın 232/6 ve 34/2 ile 1412 sayılı CMUK’nın 310. maddeleri gereğince, kararda başvurulacak Kanun yolu, süresi, mercii ve şeklinin kuşkuya yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi gerektiği halde, başka suçtan cezaevinde hükümlü bulunan sanığın .... yolu ile yüzüne karşı verilen kararı, cezaevi idaresi aracılığıyla da temyiz edebileceğinin Kanun yolu açıklamasında bildirilmemesi suretiyle yanılgı oluşturulduğu, bu haliyle tefhimin yukarıda anılan kanun maddelerinde öngörülen yöntemlere uygun olarak yapılmadığı anlaşıldığından, sanığın temyizi süresinde kabul edilerek ve Yerel Mahkeme tarafından verilen temyiz isteminin reddine dair 07/03/2015 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilerek, temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın koğuşunun değiştirilmesi talebinde bulunduğu infaz koruma memuru olan katılan ...’ın, bu hususun müdürün yetkisinde olduğunu kendisinin bir şey yapamayacağını söylemesi üzerine sinirlenen sanığın katılanı tehdit ettiğinin anlaşılması karşısında, eyleminin TCK’nın 106/1. maddesinde düzenlenen tehdit suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıyla görevi yaptırmamak için direnme suçundan hüküm kurulması,
Kanuna aykırı ve sanık ...’in temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayıp sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 27/062022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.