Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/16855 Esas 2022/16110 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2020/16855
Karar No: 2022/16110
Karar Tarihi: 27.06.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/16855 Esas 2022/16110 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hakaret davasında, sanık ...'a yapılan tebligatın usulsüz olduğuna dair gerekçeli karar verilmiştir. Bu nedenle, katılan sanıkların temyiz talebi reddedilerek dosyanın geri gönderilmesine karar verilmiştir. Kararda 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. ve 21/2. maddelerine değinilmiş ve tebligatın MERNİS adresine yapılması gerekliliği vurgulanmıştır."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığı
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesi uyarınca tebligatın, öncelikle muhatabın beyan ettiği en son adrese MERNİS şerhi olmadan yapılması, bu adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre MERNİS şerhi bulunan tebligatın bu adrese yapılmasında zorunluluk bulunduğu, buna karşın yokluğunda verilen gerekçeli kararın sanık ...’ın beyan ettiği son adresi ile aynı olan MERNİS adresine doğrudan Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligatın usulsüz olduğu,
Anlaşıldığından, katılan sanık ... müdafisinin temyiz istemi hakkında KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA ve dosyanın, sanık ...’a tebliğ işlemi gerçekleştirildikten sonra tebliğ edildiğine dair evrak, verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklenmek ve EK TEBLİĞNAME DÜZENLENDİKTEN sonra Dairemize yollanılmak üzere, incelenmeksizin karar mahkemesine GERİ GÖNDERİLMESİNE, 27/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
