Yargıtay - Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/1983 Esas 2018/2264 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1983
Karar No: 2018/2264
Karar Tarihi: 15.05.2018

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/1983 Esas 2018/2264 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kayseri 3. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanık hakkında kasten öldürme suçundan 9 yıl 9 ay hapis cezası verildiği belirtilmiştir. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesi, sanığın istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Sanığın hükmün onanması talebini içeren dilekçeler verdiği ve Dairenin, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararı uyarınca, bu hususun temyizden vazgeçme olarak kabul edildiği ve hükmün resen temyiz tabi olmadığı anlaşılmıştır. Kararda, TCK'nın 81/1, 35/1-2, 29, 53/1-2-3, 58/6 ve 63. maddelerine atıfta bulunulmuştur. TCK'nın 81/1 maddesi kasten öldürmeyi, 35/1-2 maddeleri ise iyi hal indirimiyle alakalı düzenlemeleri içermektedir. 29. madde, ceza süresinin belirlenmesine ilişkindir. 53/1-2-3 maddeleri, cezadan muafiyet ve cezanın hafifletilmesiyle alakalı hükümleri düzenlemektedir. 58/6, cezanın ertelenmesine dair düzenlemeleri içerirken, 63. madde, taksirle öldürme suçunu düzenlemektedir.

1. Ceza Dairesi 2018/1983 E. , 2018/2264 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : Kayseri 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/07/2017 tarihli Kararı ile TCK.nun 81/1, 35/1-2, 29, 53/1-2-3, 58/6, 63. maddeleri uyarınca 9 yıl 9 ay hapis cezası,
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesi Kararı ile CMK.nun 280/1-a maddesi uyarınca istinaf başvurularının esastan reddine.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında kurulan hükme karşı müdafiinin istinaf başvurusu üzerine esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararının müdafii tarafından süresinde temyiz edildiği, daha sonra sanığın hükmün onanması talebini içeren 19/03/2018, 26/03/2018, 29/03/2018, 09/04/2018 havale tarihli dilekçeler verdiği, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05/02/2008 tarih ve 2008/1-9/15 sayılı Kararı uyarınca bu hususun temyizden vazgeçme olarak kabul edildiği ve hükmün re"sen de temyiz tabi bulunmadığı anlaşılmakla, dosyanın incelenmeksizin mahalline iade edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15/05/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.