Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/7794 Esas 2022/16090 Karar Sayılı İlamı

KARAR
Hakaret suçundan sanık ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 125/1, 125/4, 29/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 1.300,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına dair ... ... 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/09/2021 tarihli ve 2019/790 esas, 2021/1103 sayılı kararının Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 11/04/2022 ve 2022/26833 sayılı tebliğnamesiyle dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi:
İstem yazısında; "... ... 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/09/2021 tarihli kararının, tehdit suçu yönünden istinaf kanun yoluna tabi olduğu ve sanık müdafii tarafından istinaf edildiği cihetle, bu suç bakımından hükmün kesinleşmediği gözetilerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre,
1-5237 sayılı Kanun'un 129/1. maddesinde yer alan “Hakaret suçunun haksız bir fiile tepki olarak işlenmesi hâlinde, verilecek ceza üçte birine kadar indirilebileceği gibi, ceza vermekten de vazgeçilebilir.” şeklindeki düzenleme karşısında,
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 29/03/2021 tarihli ve 2021/466 esas, 2021/11294 karar sayılı ilamında "Genel bir tahrik hükmü olan TCK'nın 29. maddesi ise: “Haksız bir fiilin meydana getirdiği hiddet veya şiddetli elemin etkisi altında suç işleyen kimseye, ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası yerine on sekiz yıldan yirmi dört yıla ve müebbet hapis cezası yerine on iki yıldan on sekiz yıla kadar hapis cezası verilir. Diğer hâllerde verilecek cezanın dörtte birinden dörtte üçüne kadarı indirilir.” şeklindeki belirtildiği üzere İncelenen somut olayda, mahkemece hakaret suçundan mahkum edilen sanığın, eylemini haksız tahrik altında işlediğinin kabulüyle, TCK'nın 29/1. maddesi uyarınca cezasından 1/4 oranında indirim yapıldığı ve sanığın neticeten 1.620 TL adli para cezasıyla cezalandırıldığı görülmektedir. Ancak yapılan haksız tahrik uygulamasında, hakaret suçuna ilişkin özel hüküm olan ve daha lehe düzenlemeler içeren TCK'nın 129. maddesi yerine, aynı Kanun'un genel tahrike dair 29. maddesinin uygulanması, hukuka uygun görülmemiştir." şeklinde belirtildiği üzere, hakaret suçlarına özel tahrik düzenlemesi yapıldığı, somut olayda Mahkemece olay sırasında taraflar arasında tartışma yaşandığı ve ilk haksız hareketin kim tarafından yapıldığına dair somut delil bulunmadığından bahisle sanığın eylemi tahrik altında işlediğinin kabul edilmesine rağmen, hakaret suçuna ilişkin özel hüküm olan ve daha lehe düzenlemeler içeren 5237 sayılı Kanun'un 129. maddesi yerine, aynı Kanun'un 29. maddesinin uygulanmasında,
2-Adli sicil kaydında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel olacak şekilde başka kayıt bulunmayan, yargılama sürecindeki davranışları olumlu bulunarak takdiri indirim de uygulanan sanık hakkında, 12/02/2020 tarihli duruşmada alınan savunması sırasında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesini kabul ettiği gözetilmeden, sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını kabul etmediğinden bahisle, kanunî olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesinde,
İsabet görülmemiştir. " denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
1 numaralı istem yönünden;
Hakaret suçlarında özel tahrik hükümleri içeren TCK'nın 129. maddesinin 1. fıkrası: “Hakaret suçunun haksız bir fiile tepki olarak işlenmesi hâlinde, verilecek ceza üçte birine kadar indirilebileceği gibi, ceza vermekten de vazgeçilebilir.” hükmünü içermektedir.
Genel bir tahrik hükmü olan TCK'nın 29. maddesi ise: “Haksız bir fiilin meydana getirdiği hiddet veya şiddetli elemin etkisi altında suç işleyen kimseye, ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası yerine onsekiz yıldan yirmidört yıla ve müebbet hapis cezası yerine oniki yıldan onsekiz yıla kadar hapis cezası verilir. Diğer hâllerde verilecek cezanın dörtte birinden dörtte üçüne kadarı indirilir.” şeklinde düzenlenmiştir.
İncelenen somut olayda, mahkemece hakaret suçundan mahkum edilen sanığın; olay sırasında taraflar arasında tartışma yaşandığı ve ilk haksız hareketin kim tarafından yapıldığında dair somut delil bulunmadığından bahisle eylemi tahrik altında işlediği kabul edilerek , TCK'nın 29/1. maddesi uyarınca cezasından 1/4 oranında indirim yapıldığı ve sanığın neticeten 1300 TL adli para cezasıyla cezalandırıldığı görülmektedir. Ancak yapılan haksız tahrik uygulamasında, hakaret suçuna ilişkin özel hüküm olan ve daha lehe düzenlemeler içeren TCK'nın 129. maddesi yerine, aynı Kanunun genel tahrike dair 29. maddesinin uygulanması, hukuka uygun görülmemiştir.
2 numaralı istem yönünden
5271 sayılı CMK'nun 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılabilmesi için;
1) Suça ilişkin olarak;
a- Yargılama sonucu hükmolunan cezanın iki yıl veya daha az süreli hapis ya da adli para cezası olması,
b- Suçun Anayasanın 174. maddesinde güvence altına alınan inkılâp kanunlarında yer alan suçlardan olmaması,
2) Sanığa ilişkin olarak;
a- Sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkûm olmamış bulunması,
b-Suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi,
c-Mahkemece sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önüne alınarak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate ulaşılması,
d-Sanığın, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını kabul etmediğine dair bir beyanının olmaması,
e-Sanık hakkında daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verilmemiş olması,
Şartlarının gerçekleşmesi gerekmektedir.
İnceleme konusu somut olayda; sanık ...’in 12/02/2020 tarihli savunmasında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını kabul ettiği ancak 12/07/2021 tarihli savunmasında bu beyanından dönerek hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına muvafakat etmediğini beyan etmesi ve sanık müdafisinin 15/09/2021 tarihli esasa ilişkin savunma dilekçesinde müvekkilinin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını kabul etmediğini belirtmesi karşısında; mahkemenin sanığın kabul etmediğinden bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına yönelik kararında bir isabetsizlik görülmediğinden kanun yararına bozma talebinin reddine karar vermek gerekmiştir.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın, Kanun yararına bozma istemi doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki kısmen düşünce yerinde görüldüğünden,
1-(2) numaralı isteme yönelik Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görülmediğinden, CMK'nın 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİNİN REDDİNE,
2- a)(1) numaralı isteme ilişkin olarak,
Sanık ... hakkında hakaret suçundan, ... ... 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/09/2021 tarihli ve 2019/790 esas, 2021/1103 sayılı kararının, 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
b)Aynı Kanun maddesinin 4-b fıkrası gereğince, sonraki işlemlerin mahallinde tamamlanmasına, dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE, 27/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.